5 دلیل شایع برای تنبلی کردن یا اهمالکاری و چگونگی غلبه بر آنها

شهرام حشمت
مترجم:عاطفه محمدصادق
 این متن به سفارش مرکز خدمات روان‌شناسی و مشاوره زندگی ترجمه شده است

 5 دلیل شایع برای تنبلی کردن و چگونگی غلبه بر آنها

 تنبلی یا اهمالکاری یعنی عقب انداختن کارها و وظایف ناخوشایند به صورت ارادی. وقتی فردی تنبلی می کند، به آینده خودش آسیب می زند. اگرچه برخی از اهمال کاران ادعا می کنند لحظه آخر و تحت فشار، خیلی بهتر می توانند کار کنند. هزینه ای که بابت اهمال کاری یا تنبلی می پردازید بسیار قابل توجه است. شواهد مختلف نشان می دهد اینکه کارها را دقیقه آخر انجام دهید کیفیت کار را پایین می آورد و بهزیستی را کاهش می دهد. برای مثال، دانش آموزان اهمال کار نسبت به بقیه نمرات پایین تری می گیرند. همچنین افراد اهمال کار درمان های پزشکی و تشخیصی خود را عقب می اندازند. چرا در حالیکه اهمالکاری خیلی کم لذت بخش است اما  خیلی زیاد آن را انجام می دهیم؟
 5 دلیل دارد:
 1.عدم ساختار
نبود زور و فشار مستقیم که در محیط های کاری شایع شده، میزان اهمال کاری را بالا می برد. بین رفتارهای لذت جویانه(تکانشی) و تصمیم گرفتن اغلب رفتارهای لذت جویانه برنده می شوند(مثلا چک کردن فیسبوک به جای کار کردن). یک روش برای مقابله با این مشکل، طراحی محیط کار به صورتی که راه رسیدن به اهداف لذت جویانه را سخت کند. مثلا اگر شما مدام در حال چک کردن ایمیل یا فیسبوکتان هستید، وصل شدن به اینترنت را سخت تر کنید.

 2.تکالیف ناخوشایند
 بزرگترین عامل پیش بینی کننده اهمال کاری، کارهایی است به طور قابل توجهی ناخوشایند، کسل کننده یا غیر جذابند(مثل خریدهای ضروری، سشتن لباس یا ورزش). چطور می توان کارهای ناخوشایند را به موقع انجام داد؟ یک راه این است که کار ها را تقسیم کنید. تمرکزتان را از هدف نهایی بردارید و روی تمام کردن این مراحل کوچک بگذارید. یک روش دیگر استفاده از طرح اگر-پس برای تلاش در جهت اهداف است. مثلا: اگر کامپیوتر را روشن کنم، اول به مدت 45 دقیقه روی کاری که دارم تمرکز  میکنم.

 3. زمان
 عامل مهم دیگر، زمان بندی برای پاداش و تنبیه است. به این معنا که انتخاب و عواقب مرتبط با آن در زمان های جداگانه ظاهر می شوند. یکی از موضوعات مهم تعارض بین آینده و  جذابیت های حال است.  اهمالکاری زمانی رخ می دهد که کاری که الآن باید انجام دهیم به زمانی در آینده موکول میکنیم، غافل از اینکه اگر آینده هم برسد باز هم آن را عقب می اندازیم. یک سیگاری که سالهاست با جمله"این آخرین سیگار است" می خواهد ترک کند. راه حل این است که اهداف بلند مدت را با پاداش های کوتاه مدت همراه کنیم. مثلا اگر شنا کردن در آب سرد صبحگاهی سخت است، می تواند با یک پاداش کوتاه مدت بر این اهمالکاری غلبه کند. مثلا می توانید با شخصی که خلق بالا و مثبتی دارد و از همراهی با او لذت میبرید به شنا بروید.

 4.اضطراب
یکی از کارهایی که برای مقابله با اضطراب انجام می شود "اجتناب " است. افراد اهمالکار به دلیل ترس از شکست کارهای خود را عقب می اندازند. پژوهش ها نشان می دهند اهمالکاری با استرس بالا ارتباط دارد. اهمالکاران برای کاهش استرس خود به جای تمرکز روی کارها و وظایف مهم بر پاداش های فوری کوتاه مدت متمرکز می شوند. پیدا کردن روش هایی برای کاهش استرس موجب کاهش اهمالکاری می شود.

 5. اعتماد به نفس
 افرادی که اعتماد به نفس پایینی دارند هنگام مواجهه با مشکلات به توانایی های خودشان شک می کنند. در حالیکه افرادی که باور و اعتقادهای قوی دارند تلاش بیشتری می کنند. وقتی اعتماد به نفس پایین موجب اجتناب از فعالیت و تلاش شود، آنها فرصت کسب مهارت و تجارب جدید را از دست می دهند. به عنوان مثال، دانشجویی که در ریاضیات اعتماد به نفس پایینی دارد از ثبت نام در دوره های ریاضی سطح بالا اجتناب می کند. این تصمیم او را از کسب مهارت بیشتر در ریاضیات محروم می کند. در مقابل، رسیدن به اهداف، اعتماد به نفس را بالا می برد و فرد ممکن است حتی اهداف جدیدتر و سخت تری را برای خود در نظر بگیرد.    

حقوق معنوی محفوظ و ذکر منبع با کتاب‌شناسی زیر بلامانع است: حشمت، شهرام. (1395). 5 دلیل شایع برای تنبلی کردن یا اهمالکاری و چگونگی غلبه بر آنها . عاطفه محمدصادق (مترجم). برگرفته در روز؟؟ سال؟؟ از سایت مرکز خدمات روانشناسی و مشاوره زندگی http://mrmz.ir/