چه به خودتان بگویید:هیچوقت پیشرفت نمی کنم یا فکر کنید:
مردم فکر میکنند من عجیب و غریبم، خودگویی های منفی روی احساس و رفتار شما تاثیر
می گذارند. در واقع مکالمه ای که شما با خودتان دارید روی زندگی شما اثر دارد.
مثلا شخصی را تصور کنید که فکر می کند: من بی عرضه ام و هیچ
کس نمی خواد با من حرف بزنه. برای مقابله با بی عرضگی، این فرد از صحبت با دیگران
دوری می کند و تعاملاتش را محدود می کند. در نتیجه مردم فکر میکنند این آدم بی
عرضه است و باور او در مورد خودش تایید می شود.
همه والدین در هر سنی نگران فرزندشان هستند اما در نوجوانی
این نگرانی بیشتر می شود.اضطراب والدین توسط بچه ها جذب می شود و برای زندگی
در دنیای پیچیده کمکی به آنها نمی کند.
ما
ترجیح می دهیم لذت ببریم ورای درد، شاد باشیم ورای غم و تجارب مثبت داشته باشیم
ورای منفی ها. اما تجارب منفی ممکن است واقعا در درازمدت باعث شادی ما شوند؟ برخی
تحقیقات نشان می دهند که بله، ما می توانیم به جای اینکه اجازه دهیم اتفاقات منفی
ما را غمگین کنند از آنها استفاده کنیم. در حقیقت هر تجربه ای(از مسائل کوچک مثل
دعوا با پارتنر عاطفی تا چیزهای بزرگ مثل از دست دادن رابطه عاطفی) توان این را
دارد که به ما حس معنای بزرگی از زندگی بدهد.
آدم های سخت خواه نا خواه، همه جا هستند.کاملا
بدیهی است که هرکسی در زندگی با فردی چالش برانگیز مواجه می شود و باید راهی برای
مقابله با آنها پیدا کند. شاید فکر کنید چرا وقتی باعث ناراحتی ما می شوند به
خودمان زحمت بدهیم؟ اما اینکار ساده نیست گاهی مجبوریم آدم های اطراف را تحمل
کنیم.
بسیاری از افراد به آثاری که استرس بر آن ها دارد، عادت می کنند طوری که دیگر بر علایم آن آگاه نیستند. اغلب استرس به صورت نشانه های بدنی (سردرد، مشکلات گوارشی، تنش عضلانی) یا نشانه های شناختی (همچون کاهش تمرکز یا دشواری در به خاطر آوردن اطلاعات) ، تغییر در خلق و خو (احساس ناامیدی، اقسردگی و نگرانی) و تغییرات رفتاری (پرخوری، عقب نشینی و اجتناب از انجام فعایت ها، تغییر در خواب، سو استفاده مواد) خود را نشان می دهد.