از مجمع عمومی، حق مسلم اعضای سازمان نظام روانشناسی و مشاوره، چه خبر؟
✅ از مجمع عمومی، حق مسلم اعضای سازمان نظام روانشناسی و مشاوره، چه خبر؟
💠 شورای مرکزی سازمان نظام که تا پایان سال 1396، عزم و مصوبه‌ای برای برگزاری مجمع عمومی نداشت، روز 20 فروردین 1397، احتمالا برای رهایی از فشار اعضای سازمان و در واکنش به اقدامات قانونی بازرسان، طی مصوبه‌ای از برگزاری مجمع عمومی در مهرماه با حضور شوراهای استانی خبر داده بود.
🔸 اینک مهرماه فرارسیده است و نه از مجمع عمومی خبری است و نه حتی از مقدمات برگزاری آن که خود ماه‌ها زمان می‌طلبد (یعنی برگزاری انتخابات شورای استانی در استان تهران و هفت استان دیگر).
🔸 تازه این در شرایطی است که فرض شود تشکیل مجمع عمومی با حضور اعضای شوراهای استانی قانونی بوده و این تصمیم برای مصالح سازمان اتخاذ شده است؛ امری که در خصوص آن تردید جدی وجود دارد.
🔸 آیا این مصوبه، یک خریدن زمان بود؟ اگر بله، خرید زمان برای چی؟ اگر نه، به چه علت اجرا نشده است؟
در این نوشته به این بحث پرداخته شده است.
💠 پانزده سال از تشکیل سازمان نظام روانشناسی و مشاوره می‌گذرد و در این مدت، مهمترین رکن آن، یعنی مجمع عمومی که لازم بود سالیانه تشکیل شده و در آن به اعضا گزارش داده شود برگزار نشده است.
🔸 اگرچه در سه دوره‌ی قبل، برخی از بازرسان و اعضای شورای مرکزی، نسبت به برگزاری مجمع عمومی تاکید داشته‌اند، با این وجود برای اولین بار، این بازرسان مستقل دوره چهارم بودند که نسبت به تشکیل مجمع عمومی فوق العاده عزمی جدی داشتند به گونه‌ای که علیرغم مانع‌تراشی‌هایی، اولین مجمع عمومی فوق‌العاده روز 26 اسفند 1396 تشکیل شد و به علت عدم حد نصاب لازم مقرر شد برگزاری دومین مجمع عمومی فوق العاده در آخر فروردین 1397 برگزار شود.
🔸 برگزاری دومین مجمع عمومی فوق العاده، که قرار بود در آخر فروردین 1397 برگزار شود، علیرغم وجود مجوز از وزارت کشور، به دلیل پیگیری‌های بحث‌انگیز مدیران اجرایی سازمان که برخی از آنها روانشناس یا مشاور هم نیستند متوقف شد.
🔸 در حالی که انجمن‌های علمی روانشناسی و مشاوره به صورت یکپارچه و نیز بیش از 50 استاد برجسته روانشناسی و مشاوره کشور از برگزاری مجمع عمومی توسط بازرسان مستقل حمایت کرده بودند، مانع‌تراشی‌های جدی مدیران اجرایی سازمان در مقابل برگزاری مجمع عمومی این سئوال را ایجاد می‌کرد که آنها از چه چیزی نگران هستند؟ آیا ممکن است آنها از اینکه اعضای سازمان، گزارش بازرسان را بشنوند نگران باشند؟ اگر بله، سئوال دیگر این بود که مگر چه مواردی است که مسئولان اجرایی سازمان دوست ندارند بازرسان منتخب اعضای سازمان، آنها را به سمع و نظر اعضا برسانند.
💠 در چنین شرایطی، مصوبه مورخ 20 فروردین شورای مرکزی در خصوص برگزاری مجمع عمومی صادر شد؛ مصوبه‌ای که می‌توانست برای اعضا امیدبخش باشد ولی دلائلی باعث شد که در جامعه روانشناسی و مشاوره احساس برعکسی ایجاد شده و نگرانی‌هایی پدید آید:
🔸 سئوال اول این بود که چه چیزی باعث شده است شورای مرکزی که تاکنون عزم و مصوبه‌ای برای برگزاری مجمع عمومی نداشت، الان چنین انگیزه‌ای پیدا کرده است؟
آیا این اقدام پاسخی مسئولانه به نیازهای اعضای سازمان است یا یک اقدام برانگیخته شده توسط مدیران اجرایی سازمان و در خنثی‌سازی اقدام بازرسان؟
🔸 سئوال دوم، در خصوص نحوه برگزاری مجمع عمومی بود، مگر می‌شود مجمع عمومی را که یک رکن مستقل هست با تجمیع دو رکن دیگر، یعنی شوراهای استانی و شورای مرکزی، تشکیل داد. تصمیمی که به هفت دلیل بحث‌انگیز بود.
http://poursharifi.ir/Notes/کدام-مجمع-عمومی-در-سازمان-نظام-روانشناسی-و-مشاوره-به-لحاظ-قانونی-قابل-توجیه-است
🔸 اینک سئوال سوم پدید می‌آید و آن اینکه، حتی با فرض قانونی بودن مجمع عمومی که مدنظر شورای مرکزی است، مگر نه اینکه برای تشکیل چنین مجمعی لازم بود انتخابات شوراهای استانی در هفت استان باقیمانده بعلاوه استان تهران برگزار شود. اگر تصمیم به برگزاری مجمع عمومی در مهرماه یک خرید زمان نبوده و پاسخی مسئولانه به نیاز اعضای سازمان بود پس چرا تا این تاریخ اقدام عملی برای برگزاری انتخابات در استانهای ذکر شده انجام نشده است؟ هرچند مساله مقدمات مجمع عمومی فراتر از این بوده و اخبار دریافتی حاکی از آن است که برخی از شوراهای استانی به دلیل عدم حمایت‌های لازم و ناکارآمدی شورای مرکزی استفعای خود را اعلام کرده‌اند.
💠 در مجموع این سئوال پدید می‌آید که شورای مرکزی تا چه حد نسبت به برگزاری مجمع عمومی و شفاف سازی مسائل مالی سازمان جدی، مصمم و صادق است؟
پورشریفی
ششم مهرماه 1397