از سازمان نظام روان‌شناسی و مشاوره و این‌بار از استان‌ها چه خبر؟
از رهاشدن‌ها تا جسارت‌ها
از سازمان نظام روان‌شناسی و مشاوره و این‌بار از استان‌ها چه خبر؟
از رهاشدن‌ها تا جسارت‌ها
💠 سازمان نظام روان‌شناسی و مشاوره، بیش از دوسال است با چالش‌هایی مواجه است که عدم شفافیت مالی از جمله‌ی آنهاست، این سازمان چهل روز قبل با مشخص شدن رئیس شورای مرکزی و تعیین رئیس سازمان، گامی به پیش رفت، اما در حالی که انتظار میرفت این دو منتخب، در اولین فرصت برنامه‌های خود را به اطلاع اعضای سازمان برسانند، ولی نه تنها هنوز هیچ برنامه‌ای از طرف منتخبان اعلام نشده است، بلکه حتی اسامی منتخبان به صورت رسمی اعلام نشده است. یکی از حوزه‌هایی که در دوره چهارم، از آن به صورت جدی غفلت شده است و لازم است مورد توجه شورای مرکزی و منتخبان قرار گیرد حمایت از شوراهای استانی است که در قانون تشکیل سازمان نظام، با نام شعب و مناطق به عنوان یکی از ارکان شش‌گانه سازمان ذکر شده است.
🔸 در دوره سوم، بعد از مدتی رها شدن شوراهای استانی، در نهایت تجدید انتخابات در 23 استان انجام شد و انتخابات هفت استان بعلاوه استان تهران باقی ماند و اینک در دوره چهارم، در حالی که زمان انتخابات مجدد همه‌‌ی استان‌ها به زودی فرا میرسد، نه تنها انتخابات استان تهران تاکنون و هفت استان به مدت هفت سال است که برگزار نشده است، بلکه، عدم حمایت از اکثریت شوراهای استانی باعث شده است که برخی از شوراهای استانی انصراف داده یا غیرفعال شوند و در برخی از استان‌ها، اعضای علی البدلی به راس شورا راه بیابند که کمتر از 10 نفر به آنها رای داده‌اند.
🔸 در انتهای دوره دوم و ابتدای دوره سوم مقرر شده بود که درصدی از حق عضویت اعضا به شوراهای استانی تعلق یابد، در سال‌های گذشته نه تنها چنین امری اتفاق نیفتاده است، بلکه حتی حمایت‌های مالی مرسوم نیز خیلی ضعیف اتفاق افتاده است به طوری که بسیاری از شوراهای استانی در تامین مکان محل استقرار خود مشکل دارند؛ شرایطی که در آن امکان برداشتن گام‌های لازم برای سامان دادن امور روان‌شناسان و مشاوران در استان‌ها عملا با مشکل جدی مواجه می‌شود.
🔸 رها شدن شوراهای استانی، به این موارد محدود نیست، بلکه در دوره چهارم، با عدم اجرای مصوبه شورای مرکزی دوره سوم تحت عنوان « آیین نامه نحوه تشکیل و فعالیت کمیسیون‌های تخصصی تلفیق استانی»، نه تنها از ظرفیت استادان روان‌شناسی و مشاوره در استان‌ها استفاده نشده، نه تنها از سفرهای غیرضروری اعضای سازمان از استان‌های برخوردار به تهران برای مصاحبه در کمیسیون‌های تخصصی پیشگیری بعمل نیامده است که جنبه‌های جانی و مالی برای اعضا دارد، بلکه این نگاه دوام یافته است که شوراهای استانی تنها مجری تصمیمات مرکزی هستند، از خود هیچ اراده‌ای ندارند و مسئولان سازمان مرکزی فقط زمانی سراغ آنها می‌روند که به رای آنها نیاز دارند.
🔸 اگرچه رها شدن شوراهای استانی دردناک و آسیب‌زاست، همچنین در بعضی از شوراهای استانی، به دلیل عدم نظارت سازمان مرکزی، آسیب‌هایی نظیر عدم سلامت اداری و عدم شفافیت مالی در حال پدیدآیی است. اطلاعیه‌ای از یکی از شوراهای استانی رویت شد که کارگاه آموزشی را تبلیغ می‌کرد که در آن شماره حساب شخصی ذکر شده بود، شماره حسابی که حتی خزانه‌دار آن استان از آن مطلع نبود. این آسیب‌ها و صد البته جسارت‌ها، خبر از تسری عدم شفافیت مالی سازمان مرکزی به برخی از استان‌هاست و زنگ خطر را به صدا در می‌آورد.
💠 اینک پرسش‌هایی مطرح می‌شود که:
🔴 آیا شورای مرکزی و مسئولان سازمان از این موارد اطلاع دارند یا نه؟
🔴 اگر اطلاع ندارند چرا؟ و اگر اطلاع دارند ولی واکنش نشان نمی‌دهند، دلیل آن چیست؟
دکتر حمید پورشریفی
پنجم بهمن‌ماه 1397
https://t.me/DrPoursharifi