سوء استفاده جنسی از کودکان: واقعیت ها و مسئولیت ها

سخنی با روانشناسان و دیگر متخصصان حرفه های سلامت

💠 مروری بر آمار و واقعیت ها

🔸 در کل جهان، مشکل وسیع تر از آن چیزی هست که در گزارش های رسمی ذکر می شود و اغلب جرم ها کشف نشده و یا گزارش نمی شود.

🔸 در عین حال در برخی از کشورها، آمارهایی ذکر شده است که برخی از آنها عبارتند از:

✅ بیش از یک سوم کودکانِ تحت سوء استفاده جنسی، به دلیل ترس ها و نگرانی ها اتفاق را به هیچ کس بیان نمی کنند.

✅ حدود یک سوم از کودکان، توسط کودکان و افراد جوان مورد سوء استفاده جنسی قرار می گیرند.

✅ کودکان ناتوان، سه برابر بیشتر از کودکان عادی تحت آسیب جنسی قرار می گیرند.

✅ قریب 90 درصد کودکان، توسط کسی مورد سوء استفاده جنسی قرار می گیرند که وی را می شناسند.

💠 باورهای نادرست

🔸 داستان های نقل شده در تلویزیون، رادیو و روزنامه ها، گویای این است که کودکان عمدتا توسط افراد غریبه مورد سوء استفاده قرار می گیرند، اما مهم است بدانیم افرادی که کودکان را مورد آسیب جنسی قرار می دهند به احتمال زیاد (قریب 90درصد) افرادی هستند که ما می شناسیم و می توانند کسانی باشند که مورد توجه یا اعتماد ما هستند. آنها ممکن است اعضای خانواده یا دوستان، همسایگان یا مراقبان کودک باشند.

🔸یک باور نادرست اینکه، در کشور ما با توجه به زمینه مذهبی موجود چنین مواردی کمتر رخ می دهد.

واقعیت این است که سوء استفاده کنندگان می توانند به هر زمینه مذهبی تعلق داشته باشند.

🔸یک باور نادرست اینکه افراد سوء استفاده کننده، از جایگاه اجتماعی - اقتصادی پایینی برخوردارند.

واقعیت این است که سوء استفاده کنندگان می توانند به همه طبقات اجتماعی- اقتصادی، به همه نژادها و قومیت ها تعلق داشته باشند و ای بسا برخی از آنها می توانند مسئولیت هایی در جامعه داشته باشند.

💠 خبر بد

🔸 واقعیت تلخ اینکه، سوء استفاده جنسی از کودکان، می تواند آثار جسمی و روانی کوتاه و بلند مدت شدیدی داشته و حتی کل زندگی فرد قربانی را تحت تاثیر قرار دهد.

💠 خبر خوب

🔸اگرچه متاسفانه افراد بیمار، در همه جوامع و در همه طبقات اجتماعی – اقتصادی وجود دارند، خبر خوب اینکه آموزش والدین و کودکان می تواند نقش بسیار موثری در پیشگیری از آسیب جنسی کودکان و آثار روانی بسیار منفی آن داشته باشد.

💠 مسئولیت های روانشناسان و سایر حرفه های سلامت

🔸 با توجه به آگاهی بسیار ضعیف جامعه نسبت به راههای پیشگیری و مداخله های زودهنگام با چنین آسیب هایی، و مهمتر از همه، با توجه به وجود باورهای نادرست در میان اقشار جامعه حتی در میان برخی از مسئولین، لازم است انجمن های علمی، گروه های دانشگاهی، سازمان های حرفه ای و افراد حقیقی در رشته روانشناسی و دیگر حرفه های سلامت اقدام های زیر را انجام دهند:

✅ ‌شناسایی پروتکل های جهانی پیشگیرانه و مداخله ای، و نیز انطباق آن با فرهنگ خودمان

✅ مشارکت جدی در رسانه ها به منظور ایجاد تغییر نگرش، حساس سازی و آگاه سازی های لازم (البته با رعایت حساسیت های امر)

✅ افزایش تعامل با مسئولین به ویژه قوه مقننه برای اصلاح نگرش آنها به منظور تدوین قوانین برای حمایت از کودکان آسیب دیده توسط مراقبان

✅ ایجاد احساس نیاز در مسئولین برای وسعت بخشی به آموزش های مرتبط و صرف بودجه های لازم در این خصوص

✅ اختصاص وقت و زمان برای آموزش های لازم

✅ هدایت برخی از پژوهش ها و پایان نامه ها به این حوزه مهم

💠 به امید اینکه برای کودکان کشور عزیزمان، بیش از پیش، شرایط لازم برای رشد سالم و به دور از آسیب فراهم شود.

دکتر حمید پورشریفی

30 تیرماه 1396

@DrPoursharifi

https://telegram.me/DrPoursharifi