مجمع عمومی، بدون «عموم»
تصمیمی بحثانگیز و نگرانکننده از سازمان نظام روانشناسی و مشاوره
مجمع عمومی، بدون «عموم»
تصمیمی بحثانگیز و نگرانکننده از سازمان نظام روانشناسی و مشاوره
طی ماههای گذشته، وقایع تلخی در حرفه رقم خورد که آثار منفی کوتاه و گاه بلند مدتی داشت تا اینکه رخدادی خوشایند در 21 مهرماه، امید و همدلی را بر فضای حرفه جاری ساخت و اینک تصمیم بحثانگیز سازمان نظام در خصوص نحوۀ برگزاری مجمع عمومی، ظرفیت این را دارد که کام حرفه را دوباره تلخ کند و پیامدهای منفی به دنبال داشته باشد. با امید به اینکه، حرفه این چالش را نیز به خوبی پشت سر بگذارد.
امیدوارم اعضای محترم شورای مرکزی و مسئولان محترم سازمان همۀ این نوشته، به ویژه یادآوری نهایی را با دقت بخوانند.
وقایع تلخ ماههای گذشته
- عمل نکردن سازمان نظام به پیامهای دلسوزان حرفه نظیر منظومه انجمنهای علمی روانشناسی و مشاوره در خصوص «برگزاری مجمع عمومی قبل از انتخابات شورای مرکزی» تا قبل از 21 مهرماه 1399 (اخبار مورخ 27 مرداد و 10 شهریور سایت سازمان نظام).
- اقدام تعجبآور قضایی مسئولان سازمان نظام علیه انجمن روانشناسی ایران، بخاطر نامۀ قانونی و مسئولانۀ این انجمن به رئیس محترم جمهور؛ یعنی شکایت سازمان حرفهای روانشناسان، علیه بزرگترین انجمن علمی روانشناسی کشور که نقش پدری برای سازمان دارد!
- شکایتهای متعدد مسئولان سازمان نظام علیه بازرسان (رکنی که نقش چشم و گوش اعضای سازمان را عهدهدار است).
- شکایت سازمان نظام علیه اینجانب، بخاطر نوشتههای کاملا قانونی و دلسوزانه با عناوین «برگزاری انتخابات شورای مرکزی قبل از مجمع عمومی: تلاش برای استقرار قانون یا گریز از شفافیت و قانون؟» و «آسیبهای برگزاری انتخابات شورای مرکزی قبل از مجمع عمومی: هفت پرسش و پاسخ» (این نوشتهها، همچنان در رسانههای اینجانب قابل مطالعه است).
رایحۀ خوش در حرفه (مهرماه 1399)
- تعامل منظومه انجمنهای علمی روانشناسی و مشاوره با رئیس شورای مرکزی و رئیس سازمان نظام و حضور نمایندگان منظومه در جلسه شورای مرکزی سازمان نظام به تاریخ 21 مهرماه
- تصمیم سازمان به برگزاری مجمع عمومی قبل از انتخابات شورای مرکزی
- تشکر بازرسان از شورای مرکزی و منظومه انجمنهای علمی روانشناسی و مشاوره
- تشکر انجمن روانشناسی ایران از شورای مرکزی و هیات بازرسان سازمان نظام و نیز منظومه انجمنهای علمی روانشناسی و مشاوره
- تشکر منظومه انجمنهای روانشناسی و مشاوره از شورای مرکزی و رئیس سازمان
- این موارد در نوشتۀ مورخ 24 مهرماه اینجانب با عنوان « نغمههای برگزاری مجمع عمومی در سازمان نظام روانشناسی و مشاوره، با خود همدلی و امید میآورد.» منعکس شد.
تصمیم بحث انگیز اخیر سازمان نظام و چرایی آن
- شورای مرکزی سازمان نظام در جلسه مورخ 15 دیماه، در اقدامی عجیب، مجمع عمومی را که لازم است با حضور همۀ اعضا انجام شود به نمایندگان استانی تقلیل داده است.
- بیش از این نیز، در برههای به دلیل عدم امکان جمعکردن همۀ اعضا و در برههای دیگر بخاطر کرونا چنین روشی مطرح شده بود.
- اما اینک که همین گردهمایی قرار است به صورت مجازی برگزار شود؛ مراسمی که در آن محدودیتی برای تعداد شرکتکنندگان وجود ندارد، این پرسش مطرح میشود که دلیل تقلیل بحثانگیز مجمع عمومی از همۀ اعضا به نمایندگان استانی چیست؟
- آیا شورای مرکزی و مسئولان سازمان، با محدودیت یا نگرانی خاصی در خصوص برگزاری مجمع عمومی با حضور همه مواجه هستند که اعضا از آن بیخبرند؟
چرا در سازمان نظام باید مجمع عمومی با حضور همۀ اعضا باشد؟
با توجه به اینکه اعضای شورای مرکزی سازمان نظام روانشناسی و مشاوره، برخلاف شورای عالی نظام پزشکی، با رای مستقیم همۀ اعضای سازمان انتخاب میشوند. مجمع عمومی نیز باید با حق حضور همه افراد برگزار شود و هیچ مرجعی نمیتواند این حق را از اعضا سلب کند.
چرا حتی با اغماض، گردهمایی نمایندگان استانی در سازمان نظام نمیتواند جایگزین مجمع عمومی شود؟
- تداخل ارکان: استان تهران، که بخش زیادی از اعضای سازمان را شامل میشود، فاقد شورای استانی و نمایندگان استانی است و شورای مرکزی نمیتواند در مجمع عمومی نماینده این استان باشد، چرا که مجمع عمومی، اختیار انحلال شورای مرکزی را داراست و مگر شورای مرکزی میتواند هم بخشی از مجمع و هم رکنی باشد که امکان تصمیم در خصوص انحلال آن وجود دارد؟
- نابرابری آرا: در سازمان نظام، شوراهای استانی در هر استان بدون درنظر گرفتن تعداد اعضا انتخاب شدهاند یعنی استانی که 100 عضو یا 1000 عضو دارد به تعداد برابر نماینده دارند (5 نفر) و مگر میشود 100 نفر با 1000 نفر رای یکسانی داشته باشند؟
- مشکلات در شوراهای استانی: در برخی از استانها قریب هشت سال است که انتخابات شورای استانی تجدید نشده است و برخی از شوراها یا اعضای شورای استانی غیرفعالند و آیا در چنین شرایطی، گردهمایی نمایندگان استانی میتواند معادل نظرات اعضای سازمان باشد؟
یادآوری مهم برای مسئولان سازمان نظام
امیدوارم شاهد خبرهای خوش مبنی بر تعامل و گفتگوی سازنده در حرفه باشیم و نوع نگاه به نقادیها و برچسبی که مسئولان سازمان به آنها میزنند از تهدید به فرصت تغییر یابد، اما اگر احیانا مسئولین سازمان نخواستند تغییری در رویه خود و ذائقۀ حرفه داشته باشند و به جای تامل روی توصیههای دلسوزان حرفه، نظیر اینجانب (که هیچ سود فردی از نوشتهها نمیبرم، در هیچ انتخابات سازمان کاندیدا نخواهم بود و تاکنون در سمتهایی نظیر«عضو شورای مرکزی سازمان نظام» و «معاون پارلمانی، حقوقی و استانهای سازمان نظام» تلاشهایی برای ارتقای سازمان و به ویژه سامانبخشی به استانها داشته ام) سعی کنند همچون قبل رویههای قضایی در پیش بگیرند، بهتر است در جریان باشند که همۀ مطالب این نوشته مستند است و اتهام رایج و ناوارد نشر اکاذیب، همچون موارد قبل، هیچ مصداقی ندارد. این یادآوری را از آن جهت ذکر کردم که امیدوارم یکبار دیگر حق عضویت اعضای سازمان صرف گرفتن وکیل برای جلوگیری از نقد دلسوزان سازمان و حرفه نشود. البته شخصا از مواجه شدن با پروندهای دیگر، هرچند ناراحت میشوم ولی ابایی ندارم، چرا که اگرچه وقتم گرفته میشود ولی باور دارم که آموزههای مسیر مرا رشد میدهد و اینکه نمیتوان به ارتقای حرفه یا جامعه فکر کرد ولی در راه آن هزینهای نپرداخت .
با آرزوی بهترینها برای حرفۀ عزیزمان و اقدامات موثر حرفه و اعضای آن در ارتقای سلامت شهروندان و جامعه