10 دلیل مخالفان و 10 دلیل موافقان جابجایی روانشناسی بالینی و سلامت از وزارت علوم به وزارت بهداشت

10 دلیل مخالفان انتقال

1.       این تصمیم و منطقی مبنایی آن، حکم می کند، در آینده رشته حقوق به وزارت دادگستری، تمام رشته های فنی به وزارت صنایع، تمام رشته های کشاورزی به وزارت کشاورزی، تمام رشته های تربیت بدنی به وزارت ورزش و جوانان و تمام رشته های هنر به وزارت ارشاد و فرهنگ اسلامی منتقل شود.

2.       جابجایی روانشناسی بالینی به وزارت بهداشت، ممکن است بر جایگاه سازمان نظام روانشناسی تاثیر سویی داشته باشد.

3.       جابجایی روانشناسی بالینی به وزارت بهداشت، ممکن است بر جایگاه دیگر گرایش های روانشناسی تاثیر سویی داشته باشد.

4.       جدا کردن شاخه‌هایی از روانشناسی از مجموعه رشته‌های علوم انسانی  بی‌توجهی به ابعاد فرهنگی و اجتماعی تأثیرگذار بر رفتار انسان است.

5.       ما روانشناسی را از علوم انسانی جدا می‌کنیم و به سمت علوم پزشکی می‌بریم بدین معناست که می‌خواهیم رفتار انسان را فقط در بعد زیستی و عصب‌شناختی و در واقع تک عاملی بررسی کنیم.

6.       نگرانی ما از نگاه تک بعدی، خطی و زیست پزشکی وزارت بهداشت به انسان است.

7.       در صورت جابجایی، روانشناسی بالینی زیرمجموعه روانپزشکی قرار می گیرد.

8.       مشکلات روانشناسی بین وزارتین مشترک است و با جمع کردن مشکل در یک ظرف نمیتوان آن را به بیمشکلی تبدیل کرد.

9.       در تمام دنیا قسمت آموزش نظری و آموزش عملی در دو محیط آموزشی کاملا مختلف انجام میشوند.

10.   وزارت بهداشت از ابتدا متولی فراهم نمودن و نظارت بر سلامت جامعه بوده و وزارت علوم هم عهده‌دار آموزش عالی بوده است.

10 دلیل موافقان انتقال

1.       آنچه اتفاق می افتد، نه یک جابجایی، بلکه تثبیت جایگاه روانشناسی بالینی در وزارت بهداشت است؛ چرا که خاستگاه روانشناسی بالینی وزارت بهداشت بوده است.

2.       اگر تاکنون روانشناسی بالینی در وزارت بهداشت باقی می ماند، این چنین توسعه نابجا و غیر اصولی رخ نمی داد.

3.       اگر تاکنون روانشناسی بالینی در وزارت بهداشت باقی می ماند، کیفیت آموزش به ویژه آموزش عملی و مهارتی بسیار بهتر از وضعیت فعلی بود.

4.       انتقال روانشناسی بالینی به وزارت بهداشت نافی نگاه سلامت نگر نیست؛ کما اینکه اولین مدرسان مهارت های زندگی در کشور دانش آموختگان روانشناسی بالینی وزارت بهداشت بودند.

5.       انتقال روانشناسی بالینی به وزارت بهداشت، الزاما به قیمومیت روانپزشکان منجر نخواهد شد، چراکه در حال حاضر در دانشگاه هایی مثل دانشگاه علوم پزشکی ایران و دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی، گروه روانشناسی بالینی و گروه روانپزشکی، با ماهیتی کاملا مستقل پیش می روند و همکاری بین رشته ای وجود دارد. حتی در دانشگاه علوم پزشکی ایران، گروه  روانشناسی بالینی به دانشکده علوم رفتاری مستقل تبدیل شده و در حال حاضر چهار رشته روانشناسی را تربیت میکند.

6.       درصورت انتقال روانشناسی بالینی به وزارت بهداشت، افرادی که در حال حاضر در دانشگاه های غیر از علوم پزشکی شاغل به تحصیل هستند با مشکلی مواجه نخواهند شد.

7.       می توان در وزارت بهداشت ماند و همچنان نگاه همه جانبه زیستی، روانی و اجتماعی را حفظ کرد.

8.       می توان در وزارت بهداشت ماند و در کنار نگاه بیماری نگر، نگاه سلامت نگر را حفظ نمود.

9.       جدایی گرایش و رشته از وزارت علوم، به معنای جدایی حرفه ای روانشناسان بالینی از کل روانشناسان نیست و آنها همانند دیگر گرایشهای دیگر روانشناسی همچنان به لحاظ حرفه ای در زیر مجموعه سازمان نظام روانشناسی خواهند بود.

10.   نگاهی به دروس و کارورزیهای دوره ارشد و دکتری روانشناسی بالینی بیانگر ان است که آموزش دانشجویان این رشته نیازمند فیلد آموزش بالینی است که در اختیار وزارت بهداشت است.

بهتر است ابتدا بر اساس بررسی هایتان، تصمیم بگیرید که کدامیک از گزینه ها را انتخاب می کنید (جابجایی یا عدم جابجایی؟) و سپس در صورت علاقمندی در کمپین های موافق یا مخالف شرکت کنید.

دکتر حمید پورشریفی

دانشیار روانشناسی سلامت

نهم آذرماه 1395

@DrPoursharifi

https://telegram.me/DrPoursharifi