تکیه زدن بر اتحاد درمانی(قسمت اول)
اعتما به اتحاد درمانی(قسمت اول)
بری دانکن
مترجم: عاطفه محمدصادق
(این متن به سفارش مرکز مشاوره زندگی تهیه و تنظیم شده است)
واقعیت امر این است که اتحاد درمانی نیرومندترین یاور درمانگر است و موثرترین مولفه در نتایج درمانی است. اتحاد، چارچوبی همه جانبه برای روان درمانی است و به تلاش های آگاهانه و فعالانه برای ایجاد آن نیاز دارد.(اتحاد درمانی از هرگونه رفتار خاص درمانگر فراتر می رود و یک ویژگی و کیفیت خاص درمانگران است که خواستار حداکثر توجه و بهترین مهارت بالینی درمانگر در برخورد با هر مراجع است).
اتحاد، فیلتر اصلی همه حرف ها و اقدامات شماست: آیا چیزی که الان می گویم و انجام می دهم سازنده اتحاد درمانی است یا مخرب آن؟ موارد کمی هستند که ارزش به خطر انداختن اتحاد را داشته باشند. این بدان معنا نیست که هرگز نباید با درمانجویان چالش کنید؛ بلکه بدان معناست که شما باید اجازه این کار را کسب کنید و همیشه عواقب به خطر انداختن آن را مد نظر داشته باشید. حداقل شما به عنوان درمانگر باید در خصوص ارزش چالش با درمانجو گفتگو کنید و برای انجام آن اجازه بگیرید. رفتار ما باید طوری طراحی شود که درمانجو را درگیر فعالیت هدفمند کند. این همان کاری است که اتحاد درمانی انجام می دهد.
بوردین(1979) اتحاد را با سه عنصر متقابل تعریف می کند: 1)پیوند بین شما و درمانجو- ادراک درمانجو از همدلی، توجه مثبت و اصالت شما (با تشکر از کارل راجرز) 2)توافق روی اهداف درمانی؛ و 3)توافق روی تکالیف درمان یا چگونگی دستیابی به اهداف، که شامل تمام جزئیات می شود(موضوع گفتگو، تعداد جلسات، مدیریت کنسلی ها، پرداخت دستمزد و غیره).
پیوند
خیلی خوب است که هر جلسه با درمانجو را مثل اولین قرار عاشقانه در نظر بگیرید(البته بدون رنگ و بوی عاشقانه، مگر اینکه مسیر شغلی کوتاه مدتی برای خودتان متصور باشید!)؛ همانطور که در اولین قرار شما آگاهانه تلاش می کنید بهترین عملکرد خود را نشان دهید، فعالانه توجه فرد و مشارکت او را جلب کنید، در درمان نیز باید این چنین باشید. این کار نیازمند گوش دادن دقیق، نزدیک ماندن به تجربه درمانجو، نکشاندن بحث به جای دیگر مگر در صورت دعوت، و به عبارت دیگر خوشایند، دوستانه و راحت بودن است. از آنجا که درمانجویان از نظر تجربه شان در روابط صمیمی خیلی متفاوت هستند، انعطاف پذیری شما حائز اهمیت است. به آنچه که درمانجو را به وجد می آورد توجه کنید: چه زمانی آنها به سمت جلو می آیند، صدایشان را بالا می برند، به چشمان شما خیره می شوند، بیشتر حرف می زنند؟ چه موضوعات و روش های ارتباطی فعالیت و مشارکت آنها را بالا می برد؟
یکی از روش های مفید برای سنجش پاسخ های ارتباطی تان، به عنوان زمینه کلی نظرات تان، مفهوم اعتبار دهی است. اعتبار دهی نشانه پذیرش واقعی درمانجو و شامل جستجوی همدلانه برای توجیه تجربه درمانجو در بافت موجود است(این موضوع که آنها دلیل خوبی برای احساسات، افکار و رفتارهایشان دارند). درمانجویان اغلب نسبت به قضاوت های ما بسیار هشیار هستند. اعتبار دهی به آنها کمک می کند که نفس راحتی بکشند و بدانند که سرزنش در کار ما نیست(ما در تیم آنها هستیم).
برای تقویت پیوند درمانی می توانید موارد زیر را در نظر بگیرید:
1.گوش دهید، گوش دهید، گوش دهید؛ خودتان را به تجربه درمانجو نزدیک کنید.
2.خوشایند، دوستانه و علاقه مند باشید(شبیه قرار اول)
3.مراقب واکنش های درمانجو به نظرات، توضیحات، تفسیرها، سوالات و پیشنهادات باشید؛ از فیلتر اتحاد و SRS برای نظارت استفاده کنید.
4.منعطف باشید: هرکاری که موجب مشارکت درمانجو می شود انجام دهید و مطمئن شوید که درمانجو همدلی، توجه مثبت و اصالت شما را تجربه کرده است.
5.به مراجع احساس معتبر بودن بدهید. نگرانی های درمانجو را تصدیق کنید و اهمیت کشمکش درمانجو را برجسته کنید. قدردان درمانجویتان باشید. اجازه دهید بدانند شما قدردان و متوجه تلاش های او هستید.
سخن آخر: روش های زیادی برای درک و کاربست مهارت های ارتباطی وجود دارد و پژوهش ها، راهنمایی های کلیدی مختلفی را با توجه به آنچه از دیدگاه درمانجو در خصوص نتایج مهم است پیشنهاد می کنند. مهارت های ارتباطی تان را به عنوان یک پروژه و شاید نماد اصلی رشدتان به عنوان درمانگر در نظر بگیرید. چنانچه روش های درگیر کردن درمانجو در کار را اصلاح کردید، پیشرفتتان را ببینید. به خاطر داشته باشید که SRS تنها راهی است که می توانید قطع به یقین بدانید آیا تلاش های شما برای ساختن رابطه سازی نتیجه بخش بوده یا نه.
محمدصادق، عاطفه. (1398). اعتماد به اتحاد درمانی. برگرفته در روز/ ماه/سال از سایت مرکز خدمات روانشناسی و مشاوره زندگیhttp://mrmz.ir/