5 مولفه عالی نظارت بالینی "به اندازه کافی خوب"

جسیکا کامپولی و همکاران

مترجم: علی فیضی

این متن به سفارش مرکز خدمات روان‌شناسی و مشاوره زندگی ترجمه شده است.

من و همکارانم در نیسمال تحصیلی پاییز 2015 یک دوره لیسانس در نظارت بالینی را گذراندیم. ما در این نیمسال درباره هدف نظارت بالینی، مسائل اخلاقی و قانونی آن، مدل‌های نظری، متغیرهای ضد انتقال و بین‌فردی که بر نظارت اثر می‌گذارد، ارزیابی و بازخورد، چگونگی ایجاد مهارت‌های خاص کارآموز، کار با کارآموز ناکارآمد و مراقبت از خود ناظر بالینی بحث کردیم.

واکنش مکرر همه ما (از جمله ناظران با تجربه نظیر مدرس دوره و همکاران ناظر) احساس ذله شدن از دست بی‌شمار پیشنهادهای کار خوب در نظارت بالینی بود. هر هفته مطالعات ما پیشنهادات و شواهدی اضافی برای ارائه نظارت بالینی موثر ارائه می‌کرد. ما به این نتیجه رسیدیم که احساس ناخوشایندی که داشتیم منحصر به ما نیست و نگران شدیم که مبادا آموزش رسمی در نظارت بالینی ناظران بالینی آینده را بترساند. واضح است که ارائه بهترین کارورزی الهامبخش است اما بایستی تمرین نظارت بالینی به اندازه کافی خوب نیز باشد.

در طول دوره من و همکارانم فهرست خودمان از بخش‌های نظارت بالینی به اندازه کافی خوب را جمع‌آوری کردیم که فهرستی پیشنهادی از مولفه‌های اساسی نظارت مسئولانه و شایسته است. از دید ما این 5 مولفه عبارتند از: اعتماد، احترام، زمان‌بندی و سرمایه‌گذاری.

5 مولفه نظارت بالینی به اندازه کافی خوب

سه مولفه اول نظارت بالینی به اندازه کافی خوب با توافق کاری بین ناظر و کارورز ارتباط دارد. این ارتباط یک مبنای اساسی برای نظارت بالینی است.

1. اول این که رابطه بایستی حمایت‌گرانه باشد. به این معنا که ناظر بایستی علاقه‌مند و انگیزه‌مند به آموزش کارورز به شیوه‌ای باشد که او احساس کند شنیده شده است، ترغیب شده است و توانا است. در رابطه نظارتی حمایت‌گرانه کارورز بایستی احساس کند که به راحتی می‌تواند درباره درمانجویان بحث کند و به وقت نیاز سوال بپرسد. محتوی این گفتگو و پرسش هم شامل چالش‌های بالینی و هم چالش‌های فردی که به هنگام کار با درمانجویان پیش می‌آید.

2. دوم این که رابطه بایستی حاکی از اعتماد دوجانبه باشد. کارورزان بایستی بدانند که ناظر به آن‌ها مهارت‌های لازم برای کار بالینی موثر و اخلاقی را می‌آموزد. ناظرین بایستی فعالانه تلاش کنند که محیطی حرفه‌ای، امن و جذاب ایجاد کنند که نسبت به بحث چالش برانگیز درباره آموزش کارورز گشوده باشد.

     ناظرین مخصوصا بایستی از ناراحتی شخصی در مورد گفتگوهای دشوار آگاه باشد (مسائل مربوط به بازخورد سفت و سخت یا تنظیم محدودیت‌ها) و به جای اجتناب از چنان بحث‌هایی فعالانه تلاش کنند تا اثر ناراحتی‌شان بر کار نظارت خود را کاهش بدهند.

     ناظر بایستی وقتی که مناسب است از خودافشاگری استفاده کند تا اعتماد دوجانبه را نشان داده و بازخورد گرفتن از سوی کارورز در مورد  رابطه نظارتی را ترغیب کند تا گرایش کارورز به عدم خود افشاگری را کاهش دهد.

1. در نهایت علامت مشخصه رابطه نظارتی بایستی احترام دو جانبه باشد. این احترام شامل تمایل به ارائه بازخورد سازنده به کارورز و همین‌طور گشودگی و احترام به دریافت بازخورد از سوی کارورز باشد.

2. نظارت بالینی به اندازه کافی خوب همچنین شامل وقت کافی برای نظارت است. ما باور داریم که مقدار مناسب زمان بایستی با پرسیدن این سوالات از خود تعیین شود: 1) آیا امنیت درمانجو تامین شده است؟ و 2) آیا کارورز تحت ناظارت من بازخوردی مناسب و پرورش‌دهنده دریافت کرده که او را قادر به یادگیری مهارت‌های بنیادین اساسی بکند؟ اگر پاسخ به هرکدام از این سوالات نه بود آن‌گاه زمان نظارت بیشتری نیازمند است. کارورزان همچنین نیازمندند که به قدر کافی در نقش بالینی خود به قدر احساس حمایت بکنند تا رشد و توافق کاری که در بالا به آن اشاره شد تسهیل شود.

3. نظارت بالینی به اندازه کافی خوب نیازمند سرمایه‌گذاری از طرف ناظر است و شامل ایجاد انتظاراتی  روشن برای کارورز در آغاز رابطه نظارتی است (مثلا مهارت‌هایی که قرار است آموخته شود) و نیز ارائه نظارت به گونه‌ای است که مطابق با توانایی‌های کارورز باشد. 

نتیجه‌گیری  

سه مولفه اول نظارت بالینی اهمیتی اساسی در متعادل‌سازی تفاوت قدرت ذاتی در رابطه کاری است. ارائه نظارت به صورتی که حمایت‌گرانه، حاکی از اعتماد و محترمانه باشد محیط یادگیری مشارکتی و گشوده‌ای می‌سازد. این مبنا صحنه را برای شکوفایی و موفقیت این رابطه آماده می‌کند.

هرچند عملیاتی کردن دو مولفه آخر -زمان‌بندی و سرمایه‌گذاری- سخت است اما این دو اهمتی حیاتی دارند. این دو مولفه نه تنها بنیادی برای ارائه نظارت بالینی به اندازه کافی خوب می‌سازند بلکه کیفیت تجربه یادگیری را هم بالا می‌برند. از دیدگاه ما نظارت بالینی به اندازه کافی خوب شامل این مولفه‌های اساسی است. ما هرچند که قدردان ماهیت الهام‌دهنده بهترین عملکرد در نظارت بالینی هستیم پیشنهاد می‌کنیم که وفاداری به هسته عملکرد نظارتی به اندازه کافی خوب ما را در زمان‌های ضعف و کم حاصلی سر پا نگه می‌دارد.

حقوق معنوی محفوظ و ذکر منبع با کتاب‌شناسی زیر بلامانع است:

کامپولی، جسیکا. (1395). 5 مولفه عالی نظارت بالینی "به اندازه کافی خوب".  علی فیضی (مترجم). برگرفته در روز؟؟ سال؟؟ از سایت مرکز خدمات روانشناسی و مشاوره زندگی http://mrmz.ir/