متخصصان آموزش دهنده به عموم

آقای دکتر کمیل زاهدی تجریشی
0 18806

شقایق جلالی

کارشناس ارشد روانشناسی تربیتی

RSS
متخصصان آموزش دهنده به عموم
تروما و بخشش از دیدگاه ACT
Anonym
/ دسته بندی ها: موج سوم رفتار درمانی

تروما و بخشش از دیدگاه ACT


دکتر رابین والسر
مترجم: علی فیضی

این متن به سفارش مرکز خدمات روان‌شناسی و مشاوره زندگی ترجمه شده است.

بسیاری از نجات‌یافتگان از تروما به‌طور مستقیم یا غیرمستقیم با بخشش و معنایی که برای ایشان دارد درگیرند. محور بخشش معمولاً بخشیدن دیگران یا بخشیدن خود به خاطر اقداماتی است که علیه خود و دیگران انجام داده‌ایم. به‌علاوه موضوع حساس و چالش‌برانگیزی است. از دیدگاه ACT افکار و احساسات همراه با بخشش مثل دیگر افکار و احساسات، مشاهده ‌شده و درحالی‌که فرد ارزش‌های شخصی خود را انتخاب و در جهت آن‌ها حرکت می‌کند به‌آرامی نگه‌داشته می‌شود. با این حالا در مورد نجات‌یافتگان از تروما به نظر می‌رسد که بخشش فوق‌العاده دشوار باشد چون آن‌ها با رویداد فاجعه‌بار آمیخته‌شده‌اند. بر این اساس درمانگر ممکن است وابسته به شرایط درمان‌جو بخواهد تا کل جلسه اول یا دوم را به کار روی این موضوع اختصاص بدهد. ما ارزش بخشش را به درمان‌جو تحمیل نمی‌کنیم. با این حال اگر موضوع عدم بخشش در فرایند درمان به‌عنوان مانعی در برابر زندگی ارزشمند ظاهر شود به درمان‌جویان –مخصوصاً نجات‌یافتگان از ترومای بین فردی- کمک می‌کنیم تا متوجه بشوند بخشش به معنای تائید آنچه برای ایشان اتفاق افتاده نیست. وقتی با درمان‌جویان درباره بخشش کار می‌کنیم شفقت به ایشان و فهم آن‌ها از ملزومات کار هستند.
ما برای رسیدن به حس بخشش چند کار انجام می‌دهیم. اول اینکه درباره معنای آن گفتگو می‌کنیم. بسیاری از افراد فکر می‌کنند که بخشش احساسی است که وقتی به یک نفر می‌گویید او را بخشیده‌اید به وجود می‌آید؛ اما از دیدگاه ACT بخشش یک اقدام است و نه احساس. بخشش به معنای تلاش برای به دست آوردن همان چیزی است که از بین رفته بود. به این معنا بخشش یک اقدام است. به‌احتمال‌قوی اگر ببخشیم احساس تسکین، آسودگی یا صلح و آرامش به دست بیاوریم. این‌ها غالباً احساساتی‌اند که همراه با بخشش پدیدار می‌شوند. بااین‌حال مثل همه احساسات، این‌ها هم می‌آیند و می‌روند. بسیاری از ما که تجربه بخشیدن فردی را داشته‌ایم و متعاقباً حالمان خوب شده است، و فقط چند ثانیه یا چند ساعت بعد متوجه ‌شده‌ایم آن حال خوب رفته و خشم از فرد بخشوده شده دوباره ظاهرشده است. حالا چه‌کار می‌توان کرد؟ ماهیت ناپایدار این هیجانات است که نشان می‌دهد چرا گفتگو درباره بخش به‌عنوان یک اقدام بسیار سودمند است. درمان‌جو همواره می‌تواند در عین رفت‌وآمد احساسات همراه با بخشش، به شیوه‌ای بخشنده رفتار کند. اگر درمان‌جویان روی بخشش خود کار می‌کنند، می‌توان از آن‌ها بپرسید که اگر خود را به خاطر هر آنچه انجام داده‌اند به‌طور کامل ببخشند آن‌وقت با خودشان چطور رفتار خواهند کرد؟
عدم بخشش و سرزنش خود ممکن است به شکل‌های گوناگونی تجربه بشود: از رفتار خود تخریب‌گر مثل مصرف الکل طولانی‌مدت، انزوای دردناک گرفته تا اقدامات حاکی از تنفر مثل آسیب زدن به دیگران یا تماشای منفعلانه جنایات جنگی. بعضی‌اوقات سرزنش خود خیلی ساده خود را به شکل زندگی نکردن با فردی که دوست با او زندگی کنید نشان می‌دهد. ممکن است مخصوصاً از درمان‌جو بپرسید: اگر شما بخواهید تا به خودتان آن زندگی قبل از تروما را بدهید، آن زندگی چه طور خواهد بود؟ درمان‌جویان معمولاً پاسخ‌های متفاوت مثل بیرون رفتن زیادتر یا انزوای کمتر، مصرف نکردن مواد، نبریدن بدن، درگیر نشدن در روابط مضر، مهربان‌تر بودن و مراقبت‌تر به این سؤال می‌دهد. همین‌که این اقدامات را فهرست کردید برایتان روشن می‌شود آنچه درمان‌جویان می‌توانند برای خود انجام بدهند بخشش است.

حقوق معنوی محفوظ و ذکر منبع با کتاب‌شناسی زیر بلامانع است:
والسر، رابین. (1394). تروما و بخشش از دیدگاه ACT. علی فیضی (مترجم). برگرفته در روز؟؟ سال؟؟ از سایت مرکز خدمات روانشناسی و مشاوره زندگی HTTP://WWW.MRMZ.IR
مطلب قبلی نکاتی کوتاه درباره رابطه درمانی و گرفتن تاریخچه در ACT
مطلب بعدی رفتار کلامی و نظریه چهارچوب ارتباطی (RFT)
چاپ
4788 به این مطلب امتیاز دهید:
3/5

لطفا برای ارسال نظر وارد سایت شوید یا ثبت نام نمایید

x
پیوستن به دریافت کنندگان پیامک های مرکز

  

قابل توجه علاقمندان دریافت اخبار کارگاه های تخصصی 

جهت دریافت اخبار و کارگاه های مرکز مشاوره زندگی به آدرس زیر مراجعه نمایید.

لینک سامانه پیامکی اخبار و کارگاه های مرکز مشاوره زندگی

 

 

 

قابل توجه علاقمندان دریافت اخبار کارگاه های ویژه عموم

جهت دریافت اخبار کلاس های مرکز مشاوره زندگی به آدرس زیر مراجعه نمایید.

لینک سامانه پیامکی اخبار کلاس های مرکز مشاوره زندگی