متخصصان آموزش دهنده به عموم

خانم حمیرا ورمقانی
0 18806

شقایق جلالی

کارشناس ارشد روانشناسی تربیتی

RSS
متخصصان آموزش دهنده به عموم
درمان‌جوی بی‌میل: در ACT چه می‌توان کرد؟
Anonym
/ دسته بندی ها: موج سوم رفتار درمانی

درمان‌جوی بی‌میل: در ACT چه می‌توان کرد؟


جسیکا دور
ترجمه و تلخیص: علی فیضی
این متن به سفارش مرکز خدمات روان‌شناختی و مشاوره زندگی ترجمه‌شده است.

یک درمان‌جو ممکن است به دلایل زیادی بی‌میل به روان‌درمانی باشد. ممکن است قانون او را مجبور کرده باشد که مشاوره بگیرد. امکان دارد تحت‌فشار والدین یا همسر، دوستان یا مافوقش در اداره به کلینیک آمده است؛ اما به هر دلیلی که آمده باشد، درباره یک نکته می‌توان مطمئن بود: درمان‌جوی بی‌میل مشتاق و بااراده برای شروع و ادامه درمان نیست. اگر شما درمانگر هستید او علاقه‌ای به خرید خدمات شما ندارد.
راس هریس آموزگار مشهور ACT برای مواجهه با این مشکل یک رویکرد چهار مرحله‌ای را پیشنهاد می‌کند. به یاد داشته باشید که تخصص هریس در کار با بزرگسالان است پس این رویکرد ممکن است برای کودکان یا نوجوانان به شیوه‌ای که توضیح داده خواهد شد مناسب نباشد.

1. همدلی کنید.

با نگاه کردن از چشم درمان‌جو به مسئله کار خود را شروع کنید. می‌توانید چیزی شبیه به این‌ها را بگویید: اگر من هم مجبور شده بودم تا بیایم و کسی شبیه خوم را ببینم خیلی از این قضیه خوشحال نمی‎شدم. شخصا از اینکه دیگران به من بگویند که چه کاری انجام بدهم متنفرم. به گمانم اگر روی صندلی شما نشته بودم حالم زیاد خوش نبود. کنجکاوم بدانم شما الان چه احساسی دارید.

2. تجربه درمان‌جو را طبیعی جلوه داده و آن را تایید کنید.

درمان‌جویان به گام اول به شیوه‌های متفاوتی پاسخ می‌دهند. بعضی از آن برای بیرون ریختن خشم و ناکامی خود استفاده می‌کنند. بعضی‌‍‌ها دست به انکار احساس خود می‌زنند و بعی از این فرصت برای درمیان گذاشتن احساس خود استفاده می‌کنند. واکنش درمان‌جو هرچه که باشد آن را طبیعی دانسته و تایید می‌کنیم. به عنوان مثال می‌توانید بگویید: کاملا قابل فهم است. به گمانم اگر جای ما با همدیگر عوض می‌شد من هم احساسی مثل شما داشتم.
برای درمان‌جویانی که ادعا می‌کنند حالشان خوب است، خوشحالند یا ناراحت نیستند، می‌توانید مثلا بگوییید: باید تایید کنم که جواب شما مرا کمی باعث تعجب من شد؛ اما راستش همه ما به شیوه خاص خودمان به مشکلات زندگی جواب می‌دهیم و این این مسئله باعث عذاب شما نیست، عالی است.

3. ارزش‌های خود را اعلام کنید.

اگر به گام سوم رسیدید می‌توانید ارزش‌های خود را با چنین لحنی اعلام کنید: چیز بسیار مهمی وجود ارد که می‌خواهم به شما بگویم و انتظار ندارم که حتی یک کلمه آن را باور کنید. در واقع انتظار دارم وقتی این مسئله را با شما در میان بگذارم شما احتمالا فکر بکنید که دارم دروغ می‌گویم و این اصلا اشکالی ندارد. لازم نیست که شما حرف‌های مرا باور کنید اما برای من مهم است که برای شما بگویم.
بعد، ارزش‌های خود را اعلام کنید یعنی درباره چیزهایی حرف بزنید که به شما برای کار درمان انگیزه می‌دهد. می‌توانید چیزی شبیه به این بگویید: من این کار را انجام می‌دهم چون کمک به مردم برای اینکه بهتر زندگی کنند واقعاً برای من ارزشمند است؛ پس من اینجا مافوق، همسر یا قاضی نیستم. من در واقع برای شما اینجا هستم تا کمکتان کنم که بهتر زندگی کنید. برای من مهم نیست که دیگران درباره بهتر زندگی کردن شما چطور فکر می‌کنند. برای من تعریف خود شما مهم است.
اگر درمان‌جو گفت: شما اینجا فقط برای پول درآوردن نشسته‌اید، می‌توانید پاسخ بدهید: این یک فکر کاملا طبیعی است. بله من برای این کار پول می‌گیرم اما اینجا صرفا برای پول نیستم. من صادقانه برای کمک به مردم تا زندگی بهتری ایجاد کنند ارزش قائلم؛ و باز لازم نیست تا این نکته را باور کنید. اگر می‌خواهید اینطور فکر کنید که من صرفا برای پول اینجا هستم، از نظر من اشکالی ندارد. تنها چیزی که نمی‌خواهم انجام بدهم این است که وقتمان را برای قانع کردن شما تلف کنم.

4. از استعاره دکمه اراده آزاد استفاده کنید.

در نهایت استعاره دکمه اراده آزاد را برای درمان‌جو بگویید. این کار با گفتن این جملات شروع کنید: قبل از اینکه بیشتر جلو برویم، از شما می‌خواهم تا تصور کنید که در برابر شما یک چراغ اراده آزاد وجود دارد. وقتی این چراغ در حالت خاموش است شما اینجا در برابر اراده آزاد خود مقاومت می‌کنید. شما اینجا برای خودتان نیستید بلکه به خاطر دادگاه یا مافوق یا همسری که شما را مجبور کرده اینجایید.
پس وقتی چراغ اراده آزاد خاموش است، اینجا بودن تلف کردن وقت مطلق است. مطمئنا می‌خواهید رضایت آن‌هایی که شما را به اینجا فرستاده‌اند جلب کنید اما این کار نفعی برای خود شما ندارد. می‌توانید به شیوه‌های متفاوتی از وقت این جلسات استفاده کنید- مثلا از افرادی که شما را به اینجا فرستاده‌اند گله و شکایت کنید؛ از دست من عصبانی بشوید، به پنجره خیره بشوید؛ جواب یک کلمه‌ای بدهید یا به من چیزهایی بگویید که دوست دارم بشنوم اما هر نوع کاری که شبیه این‌ها انجام بدهید فقط دارید وقت ارزشمند خودتان را تلف می‌کنید.
اما اگر چراغ اراده آزاد را روشن کنید، همه چیز فرق می‌کند. لحظه‌ای که چراغ روشن می‌شود، شما برای خودتان اینجا هستید. نه به خاطر فرد دیگری بلکه فقط برای خودتان.
اینجا هستید تا از وقت خودتان به نفع خودتان استفاده کنید. به نکته‌ای برسید که زندگی را شما را به نحوی بهتر کند. به یاد بیاورید که هدف من در این اتاق کمک به مردم برای زندگی بهتر است؛ پس از آن لحظه‌ای که چراغ اراده آزاد را روشن کنید تمام منابع مرا در اختیار خواهید داشت و ما با هم کار می‌کنیم تا شما بتوانید کیفیت زندگی خودتان را بهتر کنید. منظور من از بهتر تعریفی است که شما از این کلمه دارید نه تعریفی که دادگاه، مافوق یا همسر شما دارد.
حقوق معنوی محفوظ و ذکر منبع با کتاب شناسی زیر بلامانع است:
دور، جسیکا. (1393). درمان‌جوی بی‌میل: در ACT چه می‌توان کرد؟ علی فیضی (مترجم). برگرفته در روز ؟؟ سال ؟؟ از سایت مرکز خدمات روانشناسی و مشاوره زندگی HTTP://WWW.MRMZ.IR
مطلب قبلی ترغیب رفتار کارآمد مابین جلسات ACT
مطلب بعدی قدرت استعاره‌ها در روان‌درمانی
چاپ
5102 به این مطلب امتیاز دهید:
4/0

لطفا برای ارسال نظر وارد سایت شوید یا ثبت نام نمایید

x
پیوستن به دریافت کنندگان پیامک های مرکز

  

قابل توجه علاقمندان دریافت اخبار کارگاه های تخصصی 

جهت دریافت اخبار و کارگاه های مرکز مشاوره زندگی به آدرس زیر مراجعه نمایید.

لینک سامانه پیامکی اخبار و کارگاه های مرکز مشاوره زندگی

 

 

 

قابل توجه علاقمندان دریافت اخبار کارگاه های ویژه عموم

جهت دریافت اخبار کلاس های مرکز مشاوره زندگی به آدرس زیر مراجعه نمایید.

لینک سامانه پیامکی اخبار کلاس های مرکز مشاوره زندگی