X

متخصصان آموزش دهنده به عموم

آموزش عموم متخصصان آموزش دهنده به عموم
آقای دکتر کمیل زاهدی تجریشی
0 18806

شقایق جلالی

کارشناس ارشد روانشناسی تربیتی

RSS
متخصصان آموزش دهنده به عموم
درمان‌جو = درمانگر: برابری در رابطه درمانی
Anonym
/ دسته بندی ها: موج سوم رفتار درمانی

درمان‌جو = درمانگر: برابری در رابطه درمانی


جسیکا دور
ترجمه و تلخیص: علی فیضی
این متن به سفارش مرکز خدمات روانشناسی و مشاوره زندگی ترجمه‌شده است.

درمانگران اغلب این احساس را گزارش می‌دهند که با درمانگران خود در یک قایق‌اند. به همین خاطر آن‌ها می‌فهمند که آن دسته فرایندهای رفتاری که در جلسه درمان جریان دارد چیزی مربوط به همه آدم‌ها است و به همین خاطر درمانگران نیز بسیاری از همان مشکلات درمان‌جویان را دارند. به نظر می‌رسد که بسیاری از درمانگران نقش تسلط کلامی در آسیب‌شناسی روانی را می‌شناسند. همین آگاهی به آن‌ها کمک می‌کند متوجه باشند که آمیختگی با نقش متخصص یا برچسب‌هایی نظیر درمان‌جوی دچار PTSD مانعی بر سر راه رشد انعطاف‌پذیری روان‌شناختی است.
درون اجتماع درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد (ACT) به نظر می‌رسد که بسیاری از متخصصان متوجه‌اند که نباید زیاد درگیر طبقات تشخیصی بود؛ اما اغلب مواقع همسان پنداری با نقش درمانگر و درمان‌جو باعث می‌شود که انسانیت مشترک هردوی آن‌ها مورد غفلت قرار بگیرد. تمایل زیادی به تمرکز یک‌جانبه روی درمان‌جو وجود دارد تا فرد بتواند که با قاطعیت در نقش درمانگر بماند و درنتیجه حضور شخصی چندانی در اتاق درمان نداشته باشد. بااین‌حال وقتی درمانگر از نقش متخصص/درمانگر بیرون آمده و در سطحی برابرتر و اصیل‌تر با درمان‌جو ملاقات می‌کند آنگاه می‌توان به‌فایده کامل ACT دست پیدا کرد.
بسیاری از درمانگران ACT گزارش می‌دهند که حرف زدن درباره چنین کاری آسان‌تر از انجام دادن آن است. وقتی به این چالش از نزدیک‌تر نگاه کنیم در بسیاری از مواقع آنچه پیش روی ما است احساس عدم‌کفایت شدید درمانگران و تلاش شدید آن‌ها برای پنهان کردن عدم قطعیت از دید خود و البته بیشتر از دید درمان‌جویان است. برخی از دلایلی که درمانگران برای اصیل‌تر نبودن در اتاق درمان ارائه می‌دهند این است که ندانستن، تردید، توقف کردن برای فکر یا عدم چیره‌دستی همگی به معنای عدم‌کفایت است؛ و این بی‌کفایتی به‌طور طبیعی بد است.
برخی از چهارچوب‌های رابطه‌ای که درمانگران به‌عنوان دلیل اصیل‌تر نبودن در اتاق درمان ارائه می‌دهند عبارت‌اند از:
احساس عدم راحتی با محتوی درمان= بی‌کفایتی
اطمینان= کفایت= موفقیت
خود افشاگری = فرد عادی = غیرمتخصص = متقلب = بد

دارا وستروپ که یکی از آموزگاران برجسته ACT است می‌نویسد: بایستی بگویم در کار شخصی خود با درمان‌جویان یا مشاوران یا نظارت‌کنندگان تاکنون ندیده‌ام که یک درمانگر به‌واسطه عدم اطمینان یا جایزالخطا بودن یا سردرگمی اعتبار خود را از دست بدهد. درمانگران انتظارات زیادی از خود به‌عنوان متخصص دارند درحالی‌که به عقیده من این انسانیت درمانگران است آنچه درمان‌جویان عمیق‌ترین ارتباط را با آن برقرار می‌کنند.

اما به یاد داشته باشیم که خلاصی از نیاز به‌کفایت داشتن مبارزه‌ای بدون پیروزی است. منظورم میل به قطعیت، خونسردی و مسلط بودن بر خود است. البته که یک درمانگر باید باملاحظه دست به خود افشاگری بزند. البته که این کار ممکن است صورت افراطی به خود بگیرد اما برای مفید بودن ارزش برابری درمانگر/درمان‌جو لازم است که درمانگر خود را از درمان‌جو پنهان نکند. در این شرایط است که امکان ارتباطی اصیل و واقعی به وجود می‌آید.
منبع:
HTTPS://WWW.NEWHARBINGER.COM

حقوق معنوی محفوظ و ذکر منبع با کتاب‌شناسی زیر بلامانع است:
دور، جسیکا. (1394). درمان‌جو = درمانگر: برابری در رابطه درمانی. علی فیضی (مترجم). برگرفته در روز؟؟ سال؟؟ از سایت مرکز خدمات روانشناسی و مشاوره زندگی HTTP://WWW.MRMZ.IR
مطلب قبلی در جلسه درمان، پیش‌بینی کردن بهتر است یا حی و حاضر بودن؟
مطلب بعدی استفاده از لحظه حال برای ایجاد تغییری بنیادین
چاپ
5502 به این مطلب امتیاز دهید:
4/0

لطفا برای ارسال نظر وارد سایت شوید یا ثبت نام نمایید

x
پیوستن به دریافت کنندگان پیامک های مرکز

  

قابل توجه علاقمندان دریافت اخبار کارگاه های تخصصی 

جهت دریافت اخبار و کارگاه های مرکز مشاوره زندگی به آدرس زیر مراجعه نمایید.

لینک سامانه پیامکی اخبار و کارگاه های مرکز مشاوره زندگی

 

 

 

قابل توجه علاقمندان دریافت اخبار کارگاه های ویژه عموم

جهت دریافت اخبار کلاس های مرکز مشاوره زندگی به آدرس زیر مراجعه نمایید.

لینک سامانه پیامکی اخبار کلاس های مرکز مشاوره زندگی