مدیر سایت / یکشنبه, 30 شهریور,1393 / دسته بندی ها: روانشناسی مثبت مصاحبه با جورج وایلانت مصاحبه با جورج وایلانت مترجم: علی فیضی این متن به سفارش مرکز خدمات روانشناسی و مشاوره زندگی ترجمه‌شده است. همچنان که امید به زندگی در سرتاسر جهان افزایش می‌یابد، این سؤال که ما چگونه می‌توانیم سالم بمانیم و در سال‌های بعدی زندگی خود شکوفا شویم اهمیت بیشتری پیدا می‌کند. کدام عوامل منجر به پیری سالم می‌شود؟ یک مطالعه که سعی در پاسخگویی به این سؤال داشته مطالعه رشد بزرگ‌سال است. این مطالعه در 1938 میلادی شروع‌شده و به پایش سلامت جسمانی و هیجانی 268 مرد هارواردی می‌پردازد. این مطالعه طولانی‌ترین مطالعه درباره رشد آدمی است که تاکنون انجام‌یافته است. روان‌پزشک هارواردی جورج وایلانت نزدیک به نیمی از عمر خود را به‌عنوان مدیر مطالعه رشد بزرگ‌سال سپری کرده و از نزدیک این مردان را در فرایند پیر شدن همراهی و زندگی آن‌ها را مستند کرده است. وایلانت تاکنون هشت کتاب نوشته که سه مورد از آن‌ها درباره مطالعه مذکور است. کتاب اول وایلانت انطباق با زندگی (1977) اکنون کتاب کلاسیکی درباره رشد بزرگ‌سال است و نگاهی از نزدیک به فرایند مواجهه مردان با سن پنجاه‌وپنج‌سالگی می‌پردازد و پیامدهای خوب و بد آن را نشان می‌دهد. بیست‌وپنج سال بعد او با کتاب خوب پیر شدن (2002) او گزارش می‌دهد که در میان بقیه چیزها، پیر شدن از ایستگاه پنجاه‌وپنج‌سالگی تا هشتادسالگی وابستگی کمتری به ژن‌ها و تکیه بیشتری بر انتخاب‌های مربوط به سبک زندگی نظیر دوری از تنباکو و سوءمصرف الکل، نگه‌داشتن وزن در محدوده سالم، انجام ورزش سبک، داشتن سبک مقابله سازگارانه و نیز حضور در بطن یک ازدواج عاشقانه است. اکنون آخرین شاهکار او پیروزی‌های تجربه: مردان مطالعه گرانت هاروارد که هفتاد و پنج سال بعد از آغاز مطالعه منتشرشده، حکایت همراهی با دوازده مرد است که نودسالگی خود را پشت سر گذاشته و همچنان زنده‌اند. بسیاری از آن‌ها فراتر از انتظار و به‌خوبی عمر کرده‌اند. راز این پدیده چیست؟ یکی از یافته‌های کلیدی وایلانت در کتابش این است: عادت‌هایی که قبل از پنجاه‌سالگی شکل‌گرفته و وراثتی نیستند برای پیر شدن خوب در نودسالگی هم اهمیت دارند. بااین‌حال برای پیر شدن مثبت و مقابله با استرس داشتن روابطی گرم و پرورنده در زندگی مهم‌تر است. پژوهشگر هاروارد بر این باور است وقتی شفا می‌یابیم که ارتباط عمیقی با دیگران داشته باشیم. او می‌گوید: ”روابط می‌تواند به ما کمک کند تا حتی چند دهه بعد از گذشته آسیب‌زا نظیر کودکی غم‌افزا بهبودی پیدا کنیم. روابط قوی در آغاز زندگی می‌تواند عاملی محافظت‌کننده در مسیر زندگی باشد. هیجانات مثبت علاوه بر عادت‌های مثبت و روابط حمایت‌کننده عواملی حیاتی بر پیر شدن سالم است.“ وقتی چند سال پیش با وایلانت مصاحبه کردم او درباره قدرت متحول کننده عشق صحبت کرد و گفت داشتن ازدواجی پایدار در پنجاه‌سالگی می‌تواند سلامتی در هشتادسالگی را بهتر از ورزش و وزن پیش‌بینی کند. او در مصاحبه کنونی بیشتر از قبل بر ضرورت عشق و هیجانات مثبت نظیر امید، بخشایش و ارتباط آن‌ها با سلامتی تأکید می‌کند. این یافته‌های پژوهشی را می‌توان در کنار دیگر یافته‌ها که از مطالعه بی‌نظیر وایلانت درباره پیر شدن به‌دست‌آمده‌اند در کتاب پیروزی‌های تجربه یافت. خلاصه‌ای از مصاحبه من با دکتر وایلانت را در ادامه می‌توانید مطالعه کنید: سوزی: شما بیش از نصف عمر خودتان را درراه مطالعه رشد بزرگ‌سال صرف کرده‌اید. یکی از مهم‌ترین یا محبوب‌ترین یافته‌های شما را برای ما بازگو می‌کنید؟ جورج: رشد بزرگ‌سال فرایندی به درازای عمر است. ما به تکامل خود در سال‌های بعد از جوانی ادامه می‌دهیم و اغلب از زندگی خود راضی‌تر می‌شویم و زندگی‌مان هم بامعنی تر می‌شود. همچنین این موفقیت‌های مردان و نه شکست‌های آن‌ها است که سلامتی آن‌ها را پیش‌بینی می‌کند. به‌عنوان‌مثال آنچه آن‌ها در واکنش وقایع کودکی غمگین یا پر از عشق خود انجام می‌دهند در قیاس با وقایع دوران کودکی اهمیت بیشتری دارد. به‌بیان‌دیگر آنچه در دوران کودکی برای شما رخ‌داده لزوماً بهزیستی شما را تعیین نمی‌کند بلکه اقداماتی که بعد از وقایع دوران کودکی خود انجام داده‌اید مهم است. پس ما به‌طور خودکار اسیر سرنوشت خود نیستیم. سوزی: شما به اهمیت هیجانات مثبت در کیفیت سلامتی اشاره کردید. می‌توانید دراین‌باره بیشتر توضیح بدهید؟ جورج: من بر این باورم ما نیاز داریم که سازه شناختی شادمانی را با هیجانات مثبتی چون امید، خشنودی و عشق جایگزین کنیم چون این‌ها احشایی هستند و پژوهش‌ها مخصوصاً اطلاعات مربوط به FMRI تأثیر این وضعیت‌های احشایی را بر سلامتی نشان داده‌اند. تأثیر هیجان مثبت بر اعصاب خودکار (احشایی) شباهت زیادی با واکنش آرمیدگی از طریق مراقبه دارد. برخلاف برانگیختگی مربوط به سوخت‌وساز بدن و قلبی که واکنش جنگ یا گریز مربوط به هیجان منفی در اعصاب خودکار سمپاتیک ایجاد می‌کند، هیجان مثبت از طریق سیستم عصبی پاراسمپاتیک سوخت‌وساز پایه بدن، فشارخون، ضربان قلب، نرخ تنفس و تنش عضلانی را کاهش می‌دهد. به‌عبارت‌دیگر هیجانات مثبت نظیر خشنودی و بخشش ضربان قلب را آهسته‌تر می‌کند درحالی‌که شادمانی و تهییج شدن ضربان قلب را تندتر می‌کند. سوزی: چه جالب! از چه راه‌هایی می‌توانیم از هیجانات مثبت را برای رسیدن به آرمیدگی استفاده کنیم؟ جورج: خشم را با بخشش جایگزین کنید و این‌که به دیگران عشق بورزید. سوزی: شما در کتاب خود نوشته‌اید که روابط می‌توانند عمیق‌ترین زخم‌ها را شفا بدهند و در تمام عمر منبع توانایی باشند. می‌توانید در این بازه بیشتر توضیح بدهید؟ جورج: بله پژوهش‌های زیادی که در فرایند مطالعه ما انجام‌شده نشان می‌دهد که ازدواج خوب می‌تواند زخم‌های ما را تسکین بدهد و منجر به رضایت از زندگی در سال‌های بعد بشود. رابطه گرم با مادر هم می‌تواند ما در مسیر زندگی محافظت کند و موجب انعطاف‌پذیری بیشتر ما در زمان مصیبت بشود. سوزی: به‌طور خلاصه کتاب پیروزی تجربه را چطور تعریف می‌کنید؟ جورج: این کتاب حکایت آن است که فایده امید به تجربه بیشتر از ضرر آن است. منبع: HTTP://WWW.IPPANETWORK.ORG/NEWSLETTERS/VOLUME6/ISSUE1/GEORGE_VAILLANT/ حقوق معنوی محفوظ و ذکر منبع با کتاب شناسی زیر بلامانع است: مصاحبه با جورج وایلانت. (1393). علی فیضی (مترجم). برگرفته در روز ؟؟ سال ؟؟ از سایت مرکز خدمات روانشناسی و مشاوره زندگی HTTP://WWW.MRMZ.IR چاپ 6991 به این مطلب امتیاز دهید: 2/3 دیدگاه خود را درج فرمایید نام: لطفا نام خود را وارد نمایید. پست الکترونیک: لطفا یک آدرس ایمیل وارد نمایید لطفا یک آدرس ایمیل معتبر وارد نمایید دیدگاه: لطفا یک نظر وارد نمایید افزودن دیدگاه