ارتباط شفقت با زندگی ارزشمند
دنیس
تیرچ
مترجم:
علی فیضی
این متن
به سفارش مرکز خدمات روانشناسی و مشاوره زندگی ترجمه شده است.
در درمان مبتنی
بر پذیرش و تعهد زیستن یک زندگی ارزشمند، هدفمند و با نشاط در جهت ارزش‌های آزادانه
انتخاب شده زندگی اصل اساسی و هدایت‌کننده درون الگوی انعطاف‌پذیری روانشناختی
است. به یک معنا همه فرایندهای دیگر گرد هم می‌آیند تا انجام اقدامات به طور شخصی معنادار
را افزایش بدهند. ارزش‌ها آنچنان که در ACT مورد بحث قرار گرفته است اهدافی برای رسیدن یا قواعدی برای زیستن نیستند:
آن‌ها رفتارهای ذاتا پاداش‌دهنده هستند. بخش بزرگی از کار مربوط به ارزش‌ها در ACT
شامل روشن‌سازی و انجام رفتارهایی است که آن را میتوان شکل مجسم رویایی دانست که
فرد برای اقدام کردن در جهان دارد. البته این که یک رفتار تا چه درجه‌ای به طور
درونی تقویت‌کننده باشد احتمالا وابسته به پیشینه ژنتیکی فردی دارد که آن رفتار را
انجام می‌دهد.
متون مربوط به ACT
تاکید می‌کنند که ارزش‌ها آزادانه انتخاب می‌شوند اما با این‌حال شفقت همچنان که قبلا
به آن اشاره شده است احتمالا تنها ارزشی است که به طور طبیعی در الگوی انعطاف‌پذیری
روانشناختی قرار داد. ماهیت ذاتا انطباقی و تکاملی غریزه مراقبت‌گری و همکاری
انگیزش مراقبت از بهزیستی را به طور ذاتی تقویت‌کننده کرده است و برای بسیاری از
مردن ارزش بسیار زیادی دارد.
در درمان متمرکز
بر شفقت (CFT) شفقت با انگیزش مبرم برای مراقبت از بهزیستی
خود و دیگران شروع میشود. این نکته به اهمیت مراقبت‌گری انسانی در بقای گونه ما
اشاره دارد. CFT بر اهمیت انگیزش‌های تکاملی تاکید می‌کند: ارزش‌هایی
که از ضرورت‌های تکاملی عمیق ما نشات گرفته و در ساختارها و کارکردهای مغز ما
متجسم شده‌اند. انگیزش مراقب از بهزیستی با برخی از قدیمی‌ترین رفتارهای نشان داده
شده از سوی موجودات پیچیده کره زمین رابطه دارد.
با این حال ممکن
است تاریخچه یادگیری فرد مانع و مزاحم تماس ما با این انگیزش و عمل بر اساس آن
شود. وقتی افراد با ترومایی در فرایند تجربه حمایت و ملایمت مواجه بشوند به احتمال
قوی انگیزش مشفقانه آن‌ها برای بروز مشکلاتی خواهد داشت.
چندین تکنیک
تالیف و روشن‌سازی ارزش‌ها از ACT مشتق شده و
این الگوی روانشناختی برای افزایش آگاهی از انگیزش مشفقانه و برساختن آن موثر
است. این تکنیک‌ها شامل تمرینات تجربی تصویرسازی است که در آن درمانجو خودش را در
روزی در آینده تصور می‌کند که به طور کامل‌تری بر اساس ارزش‌هایش زندگی می‌کند. در
یک تکنیک محبوب دیگر درمانجو تصور می‌کند که بعد از زیستن یک زندگی کامل و غنی فوت
شده است و می‌تواند در مراسم بزرگداشت یاد خود آنچه دیگران در مدح و رثای او می‌گویند
را بشنود. این تکنیک و تکنیک‌های مشابه
دیگر می‌تواند درمانجویان را با رویایی که برای ارزشمند زیستن دارند در تماسی
هیجانی قرار بدهد. وقتی چنین تمریناتی شامل تمرکز مشفقانه باشند آنگاه امکان
برساختن انگیزشی برای مراقبت از بهزیستی و عشق ورزیدن و دریافت عشق را فراهم می‌کنند.
به علاوه حتی وقتی چنین تکنیک‌هایی بدون تاکید آشکار بر شفقت انجام می‌شوند بسیاری
از افراد به احتمال قوی به این نکته توجه می‌کنند که روابط عاشقانه برای ایشان چه
تصویری دارد و انگیزه پیدا می‌کنند که رفتارهای خود را با آن تصویر مطابقت بدهند.
حقوق معنوی محفوظ و ذکر
منبع با کتاب‌شناسی زیر بلامانع است:
تیرچ، دنیس. (1395). ارتباط
شفقت با زندگی ارزشمند. علی
فیضی (مترجم). برگرفته در روز؟؟ سال؟؟ از سایت مرکز خدمات روانشناسی و مشاوره
زندگی http://mrmz.ir/