متخصصان آموزش به روانشناسان و مشاوران

نومیدی سازنده از جمله‌های فرایندهای اساسی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد جهت پرداختن به رفتارهای اجتنابی و مشکل‌ساز درمانجو است. در این مقاله پس از تعریف نومیدی سازنده، به سه مانع انجام دادن این فرایند و نحوۀ گذر از این موانع پرداخته می‌شود.

در این مقاله استدلال می‌شود که روان‌درمانی تحلیلی کارکردی (FAP) می‌تواند برای درمان اختلال وسواسی جبری (OCD) مفید واقع شود. FAP یک رویکرد مبتنی بر تحلیل رفتاری برای رواندرمانی است که کوهلنبرگ و سای آن را ابداع کرده‌اند. این رویکرد از وقوع طبیعی رفتار آماج بالینی (رآب) در رابطه درمانجو-درمانگر برای کسب و تقویت تغییر درمانی استفاده می‌کنند. منتخبی از گفتگوهای درمانجو-درمانگر که مشتمل بر دو درمانجوی مبتلا به OCD است مورد بحث قرار می‌گیرد. به علاوه بخش‌هایی از مقاله نشان می‌دهد که FAP می‌تواند مواجهه و بازداری از پاسخ را هم در بر بگیرد؛ بنابر این یادگیری زنده در طول جلسه آنچنان که در FAP رخ داده و تقویت می‌شود می‌تواند یاری بخش درمان مبتلایان به OCD شده و مستحق توجه در پژوهش‌های درمانی است.

 درمان متمرکز بر شفقت (CFT) بر مبنای پژوهش‌هایی قرار داد که نشان می‌دهند بخشی از شیوه‌هایی که ما انسان‌ها به طور ذاتی برای تنظیم پاسخ خود به خطرات استفاده می‌کنیم تکامل یافته از سیستم دلبستگی است که بین نوزاد و مادر و دیگر روابط بنیادین بین دو فرد به طورِ متقابل حمایت‌گر جریان دارد. ما سیستم‌های خاصی در مغزمان داریم که نسبت به مهربانی دیگران حساس است و این تجربۀ مهربانی اثر بزرگی بر شیوۀ پردازش خطرات و مخصوصا پردازش اضطراب در انسان دارد.