X

متخصصان آموزش دهنده به عموم

آموزش عموم متخصصان آموزش دهنده به عموم
خانم شادی شمس راد
0 18803

شقایق جلالی

کارشناس ارشد روانشناسی تربیتی

RSS
متخصصان آموزش دهنده به عموم
کار تجربی در ACT
Anonym
/ دسته بندی ها: موج سوم رفتار درمانی

کار تجربی در ACT



دکتر متیو ویلیت
مترجم: علی فیضی

این متن به سفارش مرکز خدمات روان‌شناسی و مشاوره زندگی ترجمه‌شده است.

"یک رویکرد تجربی به تغییر رفتار"
آیا این عبارت را به یاد می‌آورید؟ این عبارت زیرنویس عنوان نخستین کتاب ACT بود که در سال 1999 منتشر شد و نویسندگانش هِیز، استروسال و ویلسون بودند. کار تجربی در DNA پذیرش و تعهد درمانی است؛ اما معنی کار تجربی چیست؟ در طول زمان مفاهیم معنای اولیه خود را از دست می‌دهند و ما هم دقت خود را در کار از دست می‌دهیم. پس می‌خواهم چندکلمه‌ای درباره اصول کار تجربی در ACT بگویم و به شما چند توصیه عینی بکنم تا در کار بالینی روزمره خود همچنان در خط تجربه باقی بمانید.
انجام ACT وقتی مؤثرتر است که به درمان‌جویان خود نگوییم که چه چیزی را تجربه می‌کنند یا باید بکنند بلکه در عوض برای آن‌ها فرصت‌هایی فراهم کنیم که تجربه خودشان را بهتر مشاهده کنند. تدوین و توسعه این اصل در ACT بر مبنای پژوهش‌هایی بود که استیون هِیز و همکارانش در دهه هشتاد میلادی انجام دادند. پژوهش ایشان در مورد عدم حساسیتی بود که پیروی از قاعده به بار می‌آورد. به‌طور خلاصه این پژوهشگران مشاهده کردند که وقتی راهنمایی می‌شویم که کاری را به بهترین شیوه انجام بدهیم سریع‌تر از آن موقع یاد می‌گیریم که خودمان سر در می‌آوریم که بهترین شیوه انجام آن کار چیست. بااین‌حال وقتی با قواعد یاد می‌گیریم، نسبت به تغییرات محیطی حساسیت کمتری پیدا می‌کنیم و نتیجه این می‌شود که روی انجام راهبردهایی پافشاری می‌کنیم که دیگر مؤثر نیستند؛ و بعضی‌اوقات ما قواعدی یاد می‌گیریم که اصلاً مؤثر نیستند اما از آن‌ها پیروی می‌کنیم چون به‌اندازه کافی معتبر‌ به نظر می‌آیند و بعضی‌اوقات فارغ از نتایجی که تجربه می‌کنیم عیناً همان‌طور رفتار می‌کنیم که به ما گفته‌شده است.
آیا می‌توانید مواردی را به یاد بیاورید که نحوه کار چیزی را قبل از اینکه خودتان تجربه آن را داشته باشید طبق گفته دیگران یاد گرفته‌اید؟ اگر شما هم مثل من باشید (منظورم یک انسان عادی است) به‌احتمال‌قوی موارد بسیاری را به یاد خواهید آورد.
کار تجربی به معنای تماس و مشاهده همایندی‌هایی است که رفتار ما را تنظیم می‌کنند. منظورم پیشایندها و پسایندهای اقداماتمان است. اگر به‌صورت تجربی کار کنیم نه‌تنها یاد می‌گیریم که بهترین شیوه کار در یک موقعیت خاص چیست، بلکه یک مهارت فراگیر را هم به نام مشاهده آنچه مؤثر است یاد می‌گیریم. نسبت به آنچه بعداً پیش می‌آید توجه بیشتری داریم و خودمختاری بیشتری در قیاس با پیروی از راهنمایی‌های دیگران خواهیم داشت.
پس با این حساب درمانگر ACT درمان‌جویان خود را راهنمایی کرده و به آن‌ها کمک می‌کند که تا به‌جایی که مطلوبشان است بروند و به آن‌ها کمک می‌کنند تا آنچه را گم‌کرده‌اند احساس کنند اما ایشان را از تجربه‌هایشان جدا نمی‌کنند.
چه در مورد تجارب داخل اتاق و چه در تجارب خارج از اتاق درمان، درمانگر می‌تواند با استفاده از پرسش‌هایی به درمان‌جویانش کمک کند تا به همایندی‌های اثرگذار بر رفتارشان توجه بیشتری بکنند. این پرسش مفیدند چون درمان‌جویان را دعوت می‌کنند که مشاهده کرده و پاسخ را پیدا کنند. این‌ها چهار سؤالی است که بخش اعظمی از کار تجربی مرا هدایت می‌کند:
1. چه اتفاقی افتاد؟
2. چه تجربه‌ای را از سر گذراندید؟
3. در پاسخ به آن تجربه چه‌کار کردید؟
4. با انجام آن کار آیا به یک زندگی خوب و معنی‌دار نزدیک‌تر شدید یا دورتر؟
این سؤال‌ها را می‌توان با اتفاقی که هم‌اکنون می‌افتد سازگار کرد (مثلاً چه چیزی تجربه می‌کنید؟ دوست دارید الآن در پاسخ به این تجربه چه‌کار کنید؟)
می‌توانید این سوال‌ها را هر موقعیت خاص و لحن و زبان مخصوص خودتان متناسب کنید اما اصل و مبنای این سوالات را حفظ کنید: به درمانجو کمک کنید تا پیشایندها (شامل موقعیت‌ها، شرایط و تجارب روان‌شناختی) واکنش‌ها و پیامدهای خود را با توجه به معیار ارزش‌هایش ملاحظه کند.
یک راهنمایی: اگر فهمیدید درمان‌جوی شما چیزی را در مورد تجربه خودش از قلم انداخته است، سوالات بیشتری بپرسید. اگر خواستید مشاهدات و پیشنهادات خودتان را او در میان بگذارید، این موارد با عباراتی همراه کنید که فاصله و شک را می‌رساند: "آیا اینطور بود که؟" " به نظر می‌اید که" یا "وقتی اینطور چیزها برای من اتفاق می‌افتد، من این احساس را دارم که" و این را اضافه کنید " آیا این همان چیزی است که شما تجربه کردید؟" یا " آیا این مشابه تجربه شما یا با آن تفاوت داشت؟" به این شیوه شما فرایند مشاهده‌گری را همچنان در دستان درمانجو نگه می‌دارید.

حقوق معنوی محفوظ و ذکر منبع با کتاب‌شناسی زیر بلامانع است:
ویلیت، میتو. (1394). کار تجربی در ACT. علی فیضی (مترجم). برگرفته در روز؟؟ سال؟؟ از سایت مرکز خدمات روانشناسی و مشاوره زندگی HTTP://WWW.MRMZ.IR 
مطلب قبلی استفاده از توجه‎آگاهی برای کاهش استرس (بخش سوم)
مطلب بعدی حرکت به فراسوی رفتاردرمانی شناختی
چاپ
4681 به این مطلب امتیاز دهید:
3/3

لطفا برای ارسال نظر وارد سایت شوید یا ثبت نام نمایید

x
پیوستن به دریافت کنندگان پیامک های مرکز

  

قابل توجه علاقمندان دریافت اخبار کارگاه های تخصصی 

جهت دریافت اخبار و کارگاه های مرکز مشاوره زندگی به آدرس زیر مراجعه نمایید.

لینک سامانه پیامکی اخبار و کارگاه های مرکز مشاوره زندگی

 

 

 

قابل توجه علاقمندان دریافت اخبار کارگاه های ویژه عموم

جهت دریافت اخبار کلاس های مرکز مشاوره زندگی به آدرس زیر مراجعه نمایید.

لینک سامانه پیامکی اخبار کلاس های مرکز مشاوره زندگی