مقالات روانشناسی: مطالب علمی روانشناسی متخصصان و عموم

ویژه مطالعه

 

مرکز خدمات روانشناسی و مشاوره زندگی، در راستای بخشی از رسالت خود که همانا ارتقای دانش روانشناختی متخصصان و نیز عموم مردم به ویژه مراجعان مراکز خدمات روانشناسی و مشاوره می باشد، قصد دارد مطالبی را با عنوان ویژه مطالعه فراهم و انتشار نماید. از مخاطبان محترم سایت مرکز انتظار می رود گاه گاهی به این صفحه از سایت مراجعه نمایند و از همکاران متخصص مرکز و دیگر اعضای حرفه انتظار می رود نسبت به تهیه و ارسال مطالب اقدام نمایند تا با نام خودشان در سایت منتشر شود.

 

 

نقش والدین در احساسی که فرزندشان نسبت به خودش دارد، چیست؟
نقش والدین در احساسی که فرزندشان نسبت به خودش دارد، چیست؟
مدیر سایت
/ دسته بندی ها: مطالعه برای عموم

نقش والدین در احساسی که فرزندشان نسبت به خودش دارد، چیست؟

فکر و رفتار والدین نسبت به فرزندشان بر شیوه‌ای که کودک در مورد خودش فکر یا رفتار می‌‌کند، موثر است.

دکتر براد.م.رادی

مترجم: شقایق جلالی (کارشناس ارشد روانشناسی)

 

یکی از مهم ترین عوامل این است که شما چطور فرزندتان را می بینید.

دلبستگی ایمن نشان می دهد که چطور ما در ذهنمان فرزندمان را می بینیم.

این جمله یعنی چه؟ دلبستگی ایمن یک پاسخ از طرف والدین یا مراقب کودک است و احساس امنیت را به کودک منتقل می کند. دلبستگی ایمن عمدتا در والدین غیر اضطرابی دیده می شود. این نوع از والدین می توانند احساسات و رفتارهای فرزندشان را تحت تاثیر قرار دهند، دگرگون کنند و احساس مثبت را به فرزندشان منعکس کنند. آن ها پدر و مادرهایی هستند که در پاسخ به فرزندشان صبور و آرامند، می توانند مانند یک آینه عمل کنند و به فرزندشان  این پیام را منتقل کنند که تو خوب هستی. نیازهای کودک توسط پدر و مادر، به اندازه‌ی کافی، به موقع و به طور مداوم پاسخ داده می شود.

کودکی که دلبسته‌ی ایمن است، پدر و مادری دارد که می دانند ناقص هستند (هیچ کس کامل نیست) و قادرند که عذرخواهی کنند و اشتباهاتی هم در زندگیشان داشته باشند.

در ادامه لیستی از پاسخ ها والدینی آورده شده که فرزندان دلبسته‌ی ایمن دارند.

 

پاسخ هایی که احساس امنیت در کودک ایجاد می کنند:

  • ازت ممنونم که به من گفتی
  • در موردش به من بیشتر بگو
  • قدردان تو هستم به خاطر این مساله ای که مطرح کردی
  • متشکرم
  • به نظر خیلی سخت میاد
  • من واقعا متاسفم
  • من اینجام/میشنوم
  • تو تنها نیستی
  • کاری از دست من بر میاد؟
  • من متوجه هستم (من درک می کنم)

و زمانی که پدر و مادرها نتوانند اضطرابشان را کنترل کنند یا به صورت کافی و مناسب رفتار نکنند، پاسخ های زیر را می‌دهند و احساس عدم امنیت را به فرزندشان منتقل می کنند.

 

پاسخ هایی که احساس عدم امنیت در کودک ایجاد می کنند:

  • این واقعا احمقانه، غیرمنطقی، خنده دار و مسخره هست
  • تو بیش از حد واکنش نشان میدی
  • تو دیگه خیلی حساسی
  • واقعا با این کارهات داری منو میترسونی
  • خیلی خودخواهی
  • تو باید...
  • خوش بین باش
  • واقعا چرا این کار رو انجام دادی (نباید این کار رو انجام میدادی)

 

زمانی که ما مرتکب اشتباهی می شویم، یا توجیه می کنیم یا می گوییم متاسفم. به نظر شما کدام یک عکس العمل بهتری است؟ توانایی عذرخواهی کردن و پذیرفتن اشتباه پایه‌ی یک انسان بالغ و رشد یافته است. همچنین کودک می‌تواند از این، الگوبرداری کند که "قرار نیست همیشه بدانیم" و همه‌ی ما مرتکب اشتباه می‌شویم.

فکر و رفتار والدین نسبت به فرزندشان بر شیوه‌ای که کودک در مورد خودش فکر یا رفتار می‌‌کند، موثر است. کسی که از لیست ایمن(در بالا به آن اشاره شد) استفاده می‌کند، کودکی را پرورش می‌دهد که احساسات سالمی نسبت به خود دارد. او کمتر مضطرب می شود. اعتماد به نفس بیشتری دارد.بیشتر خودش را می شناسد و کمتر در روابطی که تحت سلطه فرد مقابل باشد یا خود واقعیش نباشد،  قرار می گیرد.

این نکته حائز اهمیت است که این روش پاسخگویی مشفقانه نیازی به روش های فرزندپروری سهل گیرانه یا مستبدانه ندارد. به این معنی که مرزهایی که برای کودک در نظر گرفته می شود، متناسب با نیازهای فعلی کودک و احساسی که والدین در آن لحظه دارند، است.

مثلا گفتن این جمله که من متوجه شدم که تو الان میخوای این کار را انجام بدی اما برای من مقدور نیست که همراهیت کنم. بچه ها در این نوع خانواده یاد می گیرند خودشان را با شرایط موجود سازگار کنند.

یافته ها نشان میدهند که عشق بیش از حد در افرادی که دلبستگی نا ایمن دارند و مضطرب هستند خودش را نشان می‌دهد. عشق بیش از حد به خودی خود مشکل آفرین نیست اما اضطراب و نداشتن اعتماد به نفس در رابطه‌ای که عشق بیش از حد را به وجود می آورد مشکل اصلیست.

سیگل و هارتزل (2016)این طور بیان می کنند "تحقیقات در زمینه رشد کودک نشان داده است که امنیت و دلبستگی کودک به والدین قویا با درک والدین از تجربیات اولیه زندگی خود مرتبط است".

بنابراین ، این همان چیزی است که ما می دانیم. تاریخچه‌ی دوران کودکی شما پایه و اساس توانایی شما در فراهم کردن شرایط رشدی فرزندتان برای داشتن بزرگسالی سالم در اوست. در نتیجه پیشنهاد ما این است که والدین در کلاسها یا گروههای حمایتی- درمانی شرکت کنند و کتابهای خودیاری بخوانند.

 

حقوق معنوی محفوظ و ذکر منبع با کتاب‌شناسی زیر بلامانع است:

رادی, براد. PSYCHOLOGYTODAY. جلالی، شقایق. (۱۳۹۹). نقش والدین در احساسی که فرزندشان نسبت به خودش دارد چیست؟. برگرفته در روز؟؟ سال؟؟ از سایت مرکز خدمات روانشناسی و مشاوره زندگی HTTP://MRMZ.IR/ 

 

اینستاگرام مرکز مشاوره زندگی

https://www.instagram.com/mrmzir/?hl=en

 

مطلب قبلی خشونت های خانگی در دوران همه گیری
مطلب بعدی کنار آمدن با روزهای بلاتکلیفی
چاپ
3404 به این مطلب امتیاز دهید:
5/0

دیدگاه خود را درج فرمایید

افزودن دیدگاه

x
اخبار و رویدادهای جدید
0 10788

پیام تسلیت

 

مرکز مشاوره ی زندگی با نهایت تاسف و تاثر درگذشت برادر گرامی جناب آقای دکتر مرتضی کشمیری را خدمت ایشان و خانواده‌ی محترمشان تسلیت عرض نموده و صبر جزیل  ‎برای ایشان آرزومند است.

0 21560

کارگاه های عموم

فرزند پرورری - مقابله با اهمالکاری - مدیریت خشم - ارتباط موثر بین فردی - تربیت جنسی - آموزش جراتمندی - مهارت های ارتباط موثر زناشویی

RSS
پیوستن به دریافت کنندگان پیامک های مرکز

  

قابل توجه علاقمندان دریافت اخبار کارگاه های تخصصی 

جهت دریافت اخبار و کارگاه های مرکز مشاوره زندگی به آدرس زیر مراجعه نمایید.

لینک سامانه پیامکی اخبار و کارگاه های مرکز مشاوره زندگی

 

 

 

قابل توجه علاقمندان دریافت اخبار کارگاه های ویژه عموم

جهت دریافت اخبار کلاس های مرکز مشاوره زندگی به آدرس زیر مراجعه نمایید.

لینک سامانه پیامکی اخبار کلاس های مرکز مشاوره زندگی