توجه آگاهی (تمرین 1 )
آگاهی از بدن
فرض کنید صبح در حالی از خواب برمیخیزید که شبِ گذشته، دیر وقت به خانه آمدهاید، در طول شب چند بار از شدت دندان درد از خواب برخواسته و داروی مسکن مصرف کردهاید. صبح بدون خوردن صبحانه و با سردرد منزل را به قصد رفتن به محل کار ترک کردهاید. در راه لاستیک ماشینتان پنجر میشود. این اتفاق را فاجعه تعبیر میکنید به زمین و زمان ناسزا میگویید. با مشقت فراوان، لاستیک را عوض میکنید و خود را به محل کارتان میرسانید. تمام روز مشغول شکایت کردن هستید و با همکاران و ارباب رجوع به مشکل برمیخورید.
حالاصبح دیگری را در نظر بگیرید.شب قبل در کنار شریک زندگیتان خواب عمیقی را تجربه کردهاید. بعد از ورزش صبحگاهی دوش میگیرید، صبحانة مفصلی میخورید و با بدنی شاداب و سر حال، آمادة رفتن به محل کارتان میشوید. در بین راه، رانندۀ بیتوجهی با ماشین شما تصادف میکند. از ماشین پیاده میشوید، میزان خسارت را بررسی میکنی، مدارک شناسایی و بیمة رانندة خاطی را میگیرید و به راه خود ادامه میدهید. در طول روز نیز اجازه نمیدهید این تجربه با عملکرد روزانهتان تداخل کرده و کارایی شما را کاهش دهد.
اگر چه تجربة دوم دشوارتر است با آن راحتتر کنار میآیید، زیرا آستانة تحمل بدنتان بالاتر بوده وآمادگی بیشتری برای حل و فصل مشکلات دارد. در حالی که زندگی جسمانی را سپری میکنیم، معمولاً نسبت به حضور جسم و اهمیت کیفیتهای مختلف آن در تحت تأثیر قرار دادن تجربیات، هوشیار نیستیم. بخش بزرگی از تمام تجربیات ما در زندگی، جنبة جسمانی آنها است که هم از جنبههای احساسی و ذهنی تأثیر میگیرد و هم آنها را به شدت متأثر میکند.
برای افزایش هوشیاری نسبت به بدن میتوانیم گاه به گاه توجهمان را به آن برگردانیم. در حال هر تجربهای که هستیم، ازحضور جسم در آن تجربه آگاه باشیم. هنگام نشستن، به خودمان یادآوری کنیم که با بدنمان نشستهایم و از کیفیت بدن در این تجربه آگاه باشیم. هنگام راه رفتن، غذا خوردن، مطالعه کردن، خرید و فروش و غیره آگاه باشیم که تمام این امور را با بدنمان انجام میدهیم و هر چه بدن از وضعیت بهتری برخوردار باشد از تجربیات خوشایند لذت بیشتری خواهیم برد و تجربیات ناخوشایند را راحتتر سپری خواهیم کرد.
تمرین (اسکن بدن؛ Body Scan): میتوانی این کار را به صورت منظم تری نیز انجام دهی وروزانه 10 تا 20 دقیقه زمان بگذاری تا هوشیاری جسمانی خود را ارتقا دهی. در وضعیتی که برایت راحت است بنشین یا دراز بکش. با توجه کردن به انگشتان پا آغاز کن (مثلاً انگشتان پای راست)، بعد توجه را به کف پا و سپس روی پا بیاور. توجه را روی پاشنه، قوزک، مچ و ساق پای راست حرکت بده. همچنان ادامه بده تا به زانو و ران و باسن برسی. همین کار را روی پای چپ تکرار کن. حالا توجه را به انگشتان دست راست بیاور. پس از توجه کردن به تک تک انگشتان، توجه را روی مچ، ساعد، آرنج و بازوی دست راست حرکت بده تا به کتف راست برسی. در ادامة تمرین توجه را به بالاتنه بیاور. از پایین به بالا به قسمتهای مختلف آن توجه کن؛ شکم، سمت راست و چپ بالاتنه، سینة راست و چپ. تمرین را با توجه کردن به گلو و گردن، اجزای صورت و کل قسمتهای سر و گوشها خاتمه بده. میتوانی لحظاتی را در وضعیتی که هستی باقی بمانی و توجه را روی بدن حفظ کنی. ممکن است افکار مختلفی به ذهنت بیاید یا هیجاناتی را تجربه کنی. کافی است به خود با مهربانی یادآوری کنی که در حال تمرین توجه به بدن هستی و افکار و هیجانات به این تجربه مرتبط نیستند، آنگاه توجه خود را به بدن بازگردانی. این تمرین را میتوانی با توجه کردن به هر یک از دستها یا از سر و گردن شروع کنی. حرکت دادن توجه را با سرعت مناسب خودت انجام بده، به مرور سرعت مناسب این کار را خواهی یافت.
توجه کردن به بدن یکی از موثرترین روشها برای آمدن به لحظة حال و ماندن در آن است. ذهن میتواند در گذشته و آینده سرگردان باشد اما بدن همیشه در اینجا و اکنون قرار دارد. با پشتکار داشتن در انجام این تمرینات به مرور حق انتخاب خود را بازمییابیم. میتوانیم توجه را به ذهن بدهیم تا ما را سرگردان و آشفته کند، یا آن را به بدن معطوف کنیم تا به خانة خود برگردیم و سکون و آرامش را تجربه کنیم.
مرتضی کشمیری – مجلة موفقیت، شمارة 309