تبریک خدمت آقای دکتر مرتضی کشمیری بهمن 23, 1399 0 5196 تبریک خدمت آقای دکتر مرتضی کشمیری جناب آقای دکتر مرتضی کشمیری مرکز خدمات روانشناسی و مشاوره زندگی، نایل شدن به دکتری تخصصی روانشناسی بالینی را خدمتتان تبریک عرض مینماید.
پیام تسلیت خرداد 22, 1399 0 10788 پیام تسلیت مرکز مشاوره ی زندگی با نهایت تاسف و تاثر درگذشت برادر گرامی جناب آقای دکتر مرتضی کشمیری را خدمت ایشان و خانوادهی محترمشان تسلیت عرض نموده و صبر جزیل برای ایشان آرزومند است.
ساعت کاری مرکز مشاوره زندگی در خرداد ۱۳۹۹ اردیبهشت 03, 1399 0 6857 ساعت کاری مرکز مشاوره زندگی در خرداد ۱۳۹۹
پیامی کوتاه به مراجعان: مشاورههای غیرحضوری هم اثربخش هستند. فروردین 20, 1399 0 7791 پیامی کوتاه به مراجعان: مشاورههای غیرحضوری هم اثربخش هستند. دکتر حمید پورشریفی - روانشناس سلامت - مدیر مسئول مرکز مشاوره زندگی
اطلاعیه مرکز مشاوره زندگی در مورد مشاوره غیرحضوری اسفند 05, 1398 0 5670 اطلاعیه مرکز مشاوره زندگی در مورد مشاوره غیرحضوری
کارگاه های عموم مهر 19, 1396 0 21560 کارگاه های عموم فرزند پرورری - مقابله با اهمالکاری - مدیریت خشم - ارتباط موثر بین فردی - تربیت جنسی - آموزش جراتمندی - مهارت های ارتباط موثر زناشویی
Anonym / جمعه, 01 آبان,1394 / دسته بندی ها: موج سوم رفتار درمانی رابطه درمانی چطور مؤثر واقع میشود؟ دکتر استیون هِیز مترجم: علی فیضی این متن به سفارش مرکز خدمات روانشناسی و مشاوره زندگی ترجمهشده است. ادبیات پژوهشی گستردهای نشان میدهد که رابطه درمانی با موفقیت رواندرمانی مرتبط است. بااینحال تصدیق اهمیت این رابطه و انجام دادن کاری درباره آن دو امر متفاوت است. بسیاری از نویسندگان انسانگرا ادعا میکنند که "تکنیک" سهم کمی درنتیجه رواندرمانی دارد؛ درحالیکه رابطه درمانی و درمانگر متغیرهایی هستند که سهم تبیینگر بیشتر دارند. بسیاری سعی کردهاند تا از این نقطه تمرکز انسانگرا دفاع کنند و آینده این سنت مهم را به یافتههای مبتنی بر همبستگیهای آماری پیداشده درباره فرایند تغییر و راهبرد بعضا بحثبرانگیز فرا تحلیل گره بزنند. این کار خردمندانه نیست. بسیاری از درمانگرانی که اطلاعات پژوهشی نشاندهنده اهمیت رابطه درمانی را میشنوند مخفیانه باور دارند که این اطلاعات نشاندهنده مؤثر بودن خود ایشان است چون مراقب رابطه درمانی و درمانجویان خود هستند. عوامل مربوط به رابطه درمانی در تبیین نتیجه درمان نقش دارند چون به لحاظ مهارت، نصف درمانگران-احتمالا ناخواسته- زیر متوسط هستند. بالینگران هم فکر میکنند این یافتهها به این معنا است که بایستی تمرکز بیشتری روی رابطه کرد. لزوماً اینطور نیست. درمانگران ممکن است خیلی کارها انجام بدهد درحالیکه لزومی به انجام آن کارها نباشد یا باوری که از آن کارها حمایت میکند بیپایه باشد. مثلاً ممکن است درمانگران در آن لحظهای که باید هدایتگرتر باشند از انجام این کار سرباز بزنند چون ممکن است به رابطه درمانی آسیب بزند. این همان دغدغه کلاسیک روانشناسی انسانگرا را نشان میدهد: قواعد علمی ممکن است موجب کاهش حساسیت به لحظه حال و درمانجو بشود. تنها راه برای اینکه ثابت کنیم این عدم حساسیت اتفاق نمیافتد توسل به شواهد تجربی است نه شواهد مبتنی بر همبستگی آماری که معمولاً توسط نظریهپردازان عوامل مشترک تولید و تبلیغ میشود. دیدگاه رفتاری که در بافتارگرایی کارکردی ریشه دارد نقطه شروع متفاوت و کاربردیتری را ارائه میکند. چه مهارتها و فرایندهایی تبیینکننده مؤثر بودن رابطه درمانی است و آیا میتوان آن مهارتها و فرایندها را برای دستیابی به نتایج بهتر آموزش داد؟ این رویکرد عوامل مهم را از دام عوامل غیراختصاصی بیرون میآورد و در عوض آنها را تبدیل به اهداف تدوین و ارزیابی درمان میکند. تکنیکها فقط شامل ابزارهایی برای درمانجویان نیست بلکه ابزارهایی برای درمانگر نیز است. میتوان نشان داد که درمانگران چطور میتوانند اتحاد درمانی قوی و مؤثری ایجاد کنند و به این شیوه هرگونه فوایدی که به دست بیاید تأثیرات اختصاصی هستند و نه تأثیرات حاصل از یک عامل عمومی. در سنت ACT ما پیشنهاد کردهایم که روابط نیروبخش روابط دارای انعطافپذیری روانشناختی هستند. این روابط وقتی نیروبخش هستند که: 1. حاکی از پذیرشاند 2. در آنها وقتی ایدههای گوناگون مورد کاوش قرار میگیرند درباره اینکه چه کسی راست میگوید و چه کسی غلط بحث نمیشود؛ 3. در آنها افراد حاضر در رابطه بهطور منعطفی در زمان حال حضور دارند 4. در آنها آگاهی دوجانبه و توانایی برگرفتن دیدگاه فرد دیگر وجود دارد 5. مبتنی بر ارزش هستند 6. بهطور مشروطی فعال هستند (فعالیت در این روابط بر اساس ارزشها انجام میپذیرد). به زبانی سادهتر یک رابطه درمانی وقتی قدرتمند است که حاکی از گشودگی، آگاهی و فعالیت باشد. اگر این ایده درست باشد، اهداف مهمی برای همه درمانگرانی ارائه میکند به برقراری روابط نیروبخش با درمانجویان خود علاقهمندند چون شیوههایی وجود دارد که با تمرین کردن آنها میتوان گشودگی، آگاهی و درگیری فعالانه مبتنی بر ارزش را میتوان پرورش داد. اخیراً یک پژوهش نشان داده است که اتحاد درمانی متغیر واسطهای نتایج درمان است اما وقتی اتحاد درمانی و تغییرات درمانجو در انعطافپذیری روانشناختی در یک مدل واسطهای چندگانه آماری وارد شد، اتحاد درمانی دیگر نقش معناداری نداشت. این یافته نشان نمیدهد که اتحاد درمانی مهم نیست بلکه نشان میدهد رابطه درمانی تا حدودی مهم است چون درون آن درمانگر میتواند انعطافپذیری روانشناختی بیشتری را ترغیب، الگوسازی و حمایت کند. این یافته برای حوزه رواندرمانی و روانشناسی انسانگرا در صورت صحیح بودن تلویحات مهمی دارد و الگویی برای شیوه پژوهشیتر و مؤثرتر کار درزمینهٔ کاربردهای رابطه درمانی برای مداخله بالینی فراهم میکند. این متن ترجمه بخشی از مقاله دکتر استیون هِیز با این عنوان است: HUMANISTIC PSYCHOLOGY AND CONTEXTUAL BEHAVIORAL PERSPECTIVES حقوق معنوی محفوظ و ذکر منبع با کتابشناسی زیر بلامانع است: هِیز، استیون. (1394). رابطه درمانی چطور مؤثر واقع میشود؟. علی فیضی (مترجم). برگرفته در روز؟؟ سال؟؟ از سایت مرکز خدمات روانشناسی و مشاوره زندگی HTTP://WWW.MRMZ.IR مطلب قبلی آرامش در طوفان: شفقت و اضطراب مطلب بعدی استفاده از توجهآگاهی برای کاهش استرس (بخش چهارم) چاپ 6912 به این مطلب امتیاز دهید: 3/3 لطفا برای ارسال نظر وارد سایت شوید یا ثبت نام نمایید