تبریک خدمت آقای دکتر مرتضی کشمیری بهمن 23, 1399 0 5196 تبریک خدمت آقای دکتر مرتضی کشمیری جناب آقای دکتر مرتضی کشمیری مرکز خدمات روانشناسی و مشاوره زندگی، نایل شدن به دکتری تخصصی روانشناسی بالینی را خدمتتان تبریک عرض می‌نماید.
پیام تسلیت خرداد 22, 1399 0 10788 پیام تسلیت مرکز مشاوره ی زندگی با نهایت تاسف و تاثر درگذشت برادر گرامی جناب آقای دکتر مرتضی کشمیری را خدمت ایشان و خانواده‌ی محترمشان تسلیت عرض نموده و صبر جزیل برای ایشان آرزومند است.
ساعت کاری مرکز مشاوره زندگی در خرداد ۱۳۹۹ اردیبهشت 03, 1399 0 6857 ساعت کاری مرکز مشاوره زندگی در خرداد ۱۳۹۹
پیامی کوتاه به مراجعان: مشاوره‌های غیرحضوری هم اثربخش هستند. فروردین 20, 1399 0 7791 پیامی کوتاه به مراجعان: مشاوره‌های غیرحضوری هم اثربخش هستند. دکتر حمید پورشریفی - روانشناس سلامت - مدیر مسئول مرکز مشاوره زندگی
اطلاعیه مرکز مشاوره زندگی در مورد مشاوره غیرحضوری اسفند 05, 1398 0 5670 اطلاعیه مرکز مشاوره زندگی در مورد مشاوره غیرحضوری
کارگاه های عموم مهر 19, 1396 0 21560 کارگاه های عموم فرزند پرورری - مقابله با اهمالکاری - مدیریت خشم - ارتباط موثر بین فردی - تربیت جنسی - آموزش جراتمندی - مهارت های ارتباط موثر زناشویی
Anonym / دوشنبه, 31 شهریور,1393 / دسته بندی ها: روانشناسی سلامت مدیریت درد مزمن برای زندگی بهتر مدیریت درد مزمن برای زندگی بهتر دکتر مل پل مترجم: علی فیضی این متن به سفارش مرکز خدمات روانشناسی و مشاوره زندگی ترجمه شده است. درد مزمن بر خلاف دیگر آسیب ها، بی امان است، بیشتر از شش ماه طول می‌کشد و خصیصه‌اش کاهش کارکرد زندگی فرد است. تمایل به اجتناب از درد بیشتر یا تشدید درد منجر به این می‌شود که بیمار از حرکت دوری کند که بعد از مدتی عملکرد عادی زندگی او را از بین می‌برد. تریس بیماران مبتلا به درد مزمن از اینکه دردی که می کشند به واسطه راه رفتن بدتر شود قابل فهم است، اما بیشتر افراد متوجه نمی‌شوند که حرکت کردن جزء اساسی از کارکرد زندگی است که باید در حال و آینده حفظ بشود. بخشهایی از بدن که در هر برهه‌ای از زمان نا متحرک می‌شوند در نهایت یخ می‌بندند و خشک می‌شوند. این اتفاق ممکن است برای عضلات پشت یا مفاصل اتفاق بیفتد. علاوه براین‌ها با کاهش حرکت، جریان خون در بدن هم ضعیف‌تر می‌شود، بافت زخمی شکل شکل خشکی به خود می‌گیرد و درد افزایش پیدا می‌کند. پیامدهای تمایل به دردنکشیدن محدود به کاهش تحرک و طولانی‌تر شدن درد نیست. دوری از حرکت در نهایت منجر به بی کارکردی کامل می‌شود. وقتی افراد محدود شدند، ممکن است از ناتوانی خود شرمنده بشوند و بخواهند پنهان شده و هیچ‌کاری انجام ندهند. من اگر نتوانم پیراهنم را تنم کنم ایا خواهم خواست که وارد جامعه بشوم و پیامدهای حضور در آن را بپذیرم؟ این واکنش به درد، این اجتناب منجر به احساس افسردگی و درماندگی می‌شود که فقط چرخ بی تحرکی و بدتر شدن درد را روغنکاری می‌کند تا در نهایت منجر به بی کارکرکردی کامل زندگی بیمار بشود. این دور باطل چرخه ترس-اجتناب نامیده می‌شود. اکنون برخی افراد تلاش می‌کنند تا با مصرف دارو کاکرد خود را تا حدودی افزایش بدهند. اگر پیش پزشک بروم و بگویم شانه یا پشتم درد می‌کند او چه چیزی تجویز خواهد کرد؟ قرص‌های مسکن نوعی از مواد مخدر هستند. بسیاری از افرادی که این گونه داروها را مصرف می‌کنند و در نتیجه کاهش درد فکر می‌کنند که چنان درمانی برای آن‌ها مفید است؛ اما درمان موفق درد مزمن بایستی شامل افزایش کارکرد در عین کاهش درد باشد. وقتی افرادی که تنها درمان آن‌ها مصرف دارو است به مرکز درمانی من می‌آیند، به ایشان گوشزد می‌کنم که کاکرد ایشان کاهش یافته و آن‌ها خواب آلوده هستند، فعالیت کمتری دارند و به لحاظ شناختی دچار مشکل شده‌اند. این بی حالی بر تمامی ابعاد زندگی ایشان از هضم غذا گرفته تا تعاملات اجتماعی اثر می‌گذارد. ما دیده‌ایم که برخی افراد برای حل مشکل درد مزمن خود دارو مصرف کرده‌اند اما این درمان وضعیت زندگی آن‌ها بدتر کرده است. چنین رویکردی درمان مناسبی برای درد مزمن نیست. ریشه چنین مشکلی ترس است. افراد نیاز دارند تا در طی طریق از ترس به درد حمایت بشوند. مطالعه‌های زیادی این نکته را برای ما معلوم کرده‌اند که اگر کسی از فعالیت خاصی بترسد از انجام آن فعالیت اجتناب خواهد کرد و در نتیجه درمان او به طور موفقی پیش نخواهد رفت. اگر فرد را همراه با حمایت کافی تشویق کنیم که آن فعالیت را به آهستگی انجام بدهد کمک کمک ترس و درد تو کم کم کاهش پیدا می‌کند و تحرک و اعتماد به نفس او از بین نمی‌رود. رابطه مستقیمی بین ترس، اضطراب و درد وجود دارد. حل مشکل اجتناب از ترس منجر به افزایش حرکت می‌شود که مقداری ناراحتی به بار می‌آورد؛ اما این وضعیت موقتی است چون بیمار در آغاز فعالیت دارد عضلات خشکیده خودش را به حرکت درمی‌آورد. با افزایش تحرک کاکرد بیمار افزایش و اعتماد به نفس بهبود پیدا می‌کند؛ از دیگر سو او انزوای اجتماعی کمتری را تجربه می‌کند و در کل به فرد سالم‌تری تبدیل می‌شود. وقتی از دارو استفاده می‌شود بایستی اطمینان حاصل کنیم که کارکرد بیمار بهبود پیدا کند. دارو مصرف کردن و بیست ساعت در رختخواب ماندن درمان درد بدی است. متاسفانه بسیاری از افراد در دام چنین چرخه‌ای می‌افتند. آن‌ها به خاطر داروهای ضد درد نمی‌توانند بخوابند و در نتیجه قرص خواب مصرف می‌کنند. این کار باعث می‌شود که در طول روز مضطرب باشند پس قرص ضداضطراب مصرف می‌کنند، بعد درنتیجه خواب آلودگی قرص‌هایی مصرف می‌کنند که آن‌ها را بیدار نگه دارد. نتیجه این فرایند آن است که آن‌ها بیش از حد دارو مصرف می‌کنند و در واقع زندگی نمی‌کنند. کیفیت زندگی این بیماران از بین می‌رود. راه حل آن است تا زمان بهبود عملکرد فرد و بهترشدن زندگی که مصرف دارو کاهش پیدا کند یا قطع شود؛ این کاهش و قطع مصرف حتی با وجود درد بایستی اتفاق بیفتد. چنین تعادل ظریفی است که بهبود از درد را به خوبی تعریف می‌کند. منبع: http://www.psychologytoday.com/blog/day-without-pain/201307/treating-chronic-pain-improve-function حقوق معنوی محفوظ و ذکر منبع با کتاب شناسی زیر بلامانع است: مل پل. (1393). مدیریت درد مزمن برای زندگی بهتر. علی فیضی (مترجم). برگرفته در روز ؟؟ سال ؟؟ از سایت مرکز خدمات روانشناسی و مشاوره زندگی HTTP://WWW.MRMZ.IR مطلب قبلی مدیریت درد مزمن برای زندگی بهتر مطلب بعدی ارتباط چندوجهی بین سلامت و بهزیستی چاپ 5759 به این مطلب امتیاز دهید: 3/0 لطفا برای ارسال نظر وارد سایت شوید یا ثبت نام نمایید