تبریک خدمت آقای دکتر مرتضی کشمیری بهمن 23, 1399 0 5113 تبریک خدمت آقای دکتر مرتضی کشمیری جناب آقای دکتر مرتضی کشمیری مرکز خدمات روانشناسی و مشاوره زندگی، نایل شدن به دکتری تخصصی روانشناسی بالینی را خدمتتان تبریک عرض می‌نماید.
پیام تسلیت خرداد 22, 1399 0 10678 پیام تسلیت مرکز مشاوره ی زندگی با نهایت تاسف و تاثر درگذشت برادر گرامی جناب آقای دکتر مرتضی کشمیری را خدمت ایشان و خانواده‌ی محترمشان تسلیت عرض نموده و صبر جزیل برای ایشان آرزومند است.
ساعت کاری مرکز مشاوره زندگی در خرداد ۱۳۹۹ اردیبهشت 03, 1399 0 6785 ساعت کاری مرکز مشاوره زندگی در خرداد ۱۳۹۹
پیامی کوتاه به مراجعان: مشاوره‌های غیرحضوری هم اثربخش هستند. فروردین 20, 1399 0 7710 پیامی کوتاه به مراجعان: مشاوره‌های غیرحضوری هم اثربخش هستند. دکتر حمید پورشریفی - روانشناس سلامت - مدیر مسئول مرکز مشاوره زندگی
اطلاعیه مرکز مشاوره زندگی در مورد مشاوره غیرحضوری اسفند 05, 1398 0 5611 اطلاعیه مرکز مشاوره زندگی در مورد مشاوره غیرحضوری
کارگاه های عموم مهر 19, 1396 0 21497 کارگاه های عموم فرزند پرورری - مقابله با اهمالکاری - مدیریت خشم - ارتباط موثر بین فردی - تربیت جنسی - آموزش جراتمندی - مهارت های ارتباط موثر زناشویی
Anonym / چهارشنبه, 21 خرداد,1393 / دسته بندی ها: مطالعه برای عموم منفی بافی؟ حتی فکرش را هم نکنید! منفی بافی؟ حتی فکرش را هم نکنید! دکتر کاتلین مک گوان مترجم: علی فیضی این متن به سفارش مرکز خدمات روانشناختی و مشاوره زندگی ترجمه‌شده است. شما با تمرین کردن می‌توانید متوجه افکار منفی و مکرر خود بشوید و مانع شوید که شما را از پا دربیاورند. زندگی خیلی بهتر می‌شد اگر کنترل کاملی روی افکار خود داشتیم مخصوصاً اگر این افکار هیجانی هم بودند. ما می‌توانستیم سریعاً افرادی که ما را عصبانی و ناکام کرده‌اند را از یاد ببریم و روی ناکامی‌ها گرد فراموشی بپاشیم؛ اما در واقعیت این نوع متانت هیجانی بسیار کم‌پیدا می‌شود. بسیاری از ما وقت زیادی را صرف فکر کردن درباره احساسات منفی خود می‌کنیم و غرق دریای پشیمانی‌ها و رنجش‌ها می‌شویم. بدبختانه بسیاری از تعبیر و تفسیرهایی که از هیجانات خود می‌کنیم حال ما را بدتر می‌کند. آن چیزی که با مقدار کمی از احساس ناکامی شروع می‌شود با تفکر متمرکز بر خشم و رنج تقویت می‌شود. ذهن ما حتی بااینکه دلمان می‌خواهد از دست افکار یا حس‌های دردناک خود خلاص بشویم آن‌ها را دوباره و دوباره تکرار می‌کند. اگر شما به گفتگوی درونی با خود توجه کنید، احتمالاً متوجه می‌شوید که دارید پدر و مادر خود را سرزنش می‌کنید یا از دست کسی که شما را آزرده است عصبانی هستید، از چالش‌هایی که در آینده با آن روبه‌رو خواهید شد می‌ترسید یا از این خجالت می‌کشید که به آنچه در زندگی می‌خواستید نرسیده‌اید. شما باید قطار این افکار را متوقف کنید- البته می‌دانم گفتن این حرف خیلی آسان‌تر از عمل به آن است- اما در عوض طوری با احساسات خود رفتار می‌کنید که انگار چیز غلطی در آن‌ها است. با خود می‌گویید: چرا نمی‌توانم از پس این افکار یا حالم بربیایم؟ چرا نمی‌توانم آرام و شاد باشم؟ به‌طورکلی وقتی شما می‌خواهید یکی از این افکار را سرکوب کنید یا از پس آن بربیایید تلاش‌های مشتاقانه شما برای سرکوب آن فقط اوضاع را بدتر می‌کند. پژوهش‌ها نشان داده است که وقتی فعالانه می‌خواهیم افکار مضطرب کننده یا ترسناک را متوقف کنیم این افکار قوی تر شده و نادیده گرفتن آن‌ها سخت‌تر می‌شود. درنتیجه خیلی افراد از این راه‌حل و راه‌حل‌های شبیه آن نتیجه معکوس می‌گیرند و در تلاش برای انکار ناشادی خود از موقعیت و آدم¬هایی که آن‌ها را مضطرب می‌کنند دوری می‌کنند؛ و یا از نوشیدنی¬ها و موادی استفاده می‌کنند که احساسات آن‌ها را کرخت می¬کند. پذیرش احساسات منفی و یادگرفتن این مهارت فاصله انداختن بین خودتان و افکاری تقویت‌کننده آن احساسات می‌تواند راهکار بسیار مؤثرتری باشد. پژوهشگر برجسته‌ای به نام استیون هِیز در کتاب خود با عنوان "از ذهن خود بیرون بروید و وارد زندگی خود شوید" فنونی روانشناختی ارائه کرده که می‌تواند به شما کمک کند تا در مقابل غرق شدن در دریای افکار دردناک مقاومت کنید. شما می‌توانید با تمرین کردن یاد بگیرید که افکار تکرارشونده خود را شناسایی کنید و از تأثیر مخرب آن‌ها رها شوید. چند نمونه از توصیه‌های دکتر هِیز: • ملتفت شدن به افکار خود و ملاحظه کردن آن‌ها را تمرین کنید. تلاش کنید آگاه باشید که ذهنتان شما را به کجا می‌برد. به فکر خود برچسب بزنید مثلاً اگر اشتباهی سر کار خود انجام داده‌اید و درباره احساس بدی دارید با خود فکر کنید: من ملتفت شدم که الآن روی اشتباهم متمرکزشده‌ام. اگر درباره آن اشتباه احساس حماقت می‌کنید به خود بگویید: همین الآن دارم از خودم انتقاد می‌کنم. • اگر یک فکر یا یک جمله را پیدا کردید که دارد هی توی ذهن شما می‌گردد -مثلاً من یک بازنده‌ام یا او مرا نابود کرد- سعی کنید تا فکر خود را با صدای بلند یا خیلی آهسته یا با صدایی خنده‌دار بگویید. این کار احمقانه به نظر می‌آید اما با انجام این کار شما فعالانه دارید خودتان را از نوار ذهنی خود جدا می‌کنید و به خودتان یادآوری می‌کنید که این افکار به‌عنوان یک عادت ذهنی تولید می‌شود. • به ذهن خود مثل یک اندام دیگر بدن خود فکر کنید. اگر خودتان را گرفتار ترس‌ها یافتید، تصور کنید که مغز شما مثل معده گرسنه‌تان است که غار و غور می‌کند یا مثل پایتان بعد از یک پیاده‌روی طولانی‌مدت است. با خود فکر کنید: باز ذهن من سرگردان شده و درباره نکته ناقابلی نگران است. • به افکار خودویرانگر و خود انتقادگر مثل آن برگه‌های تبلیغاتی نگاه کنید که در شکاف در خانه می‌گذارند. خودتان را به خاطر داشتن آن‌ها سرزنش نکنید. آن‌ها را چیزی غیرضروری و بی‌معنا در نظر بگیرید. همه این راهکارها شیوه‌هایی برای آگاهی از تک‌گویی‌های ذهنی‌تان است تا درگیر آن‌ها نشوید و سعی نکنید که آن‌ها را خاموش‌کنید. فاصله‌گیری از افکار مشکل‌سازتان می‌تواند به شما کمک کند تا یاد بگیرید از تبدیل مسائل کوچک به معماهای خستگی‌آور و ناامیدکننده دست‌بردارید. منبع: HTTP://CONTEXTUALSCIENCE.ORG حقوق معنوی محفوظ و ذکر منبع با کتاب شناسی زیر بلامانع است کاتلین مک گوان. (1393). منفی بافی؟ حتی فکرش را هم نکنید. علی فیضی (مترجم). برگرفته در روز ؟؟ سال ؟؟ از سایت مرکز خدمات روانشناسی و مشاوره زندگی HTTP://WWW.MRMZ.IR مطلب قبلی منفی بافی؟ حتی فکرش را هم نکنید! مطلب بعدی منفی بافی؟ حتی فکرش را هم نکنید! چاپ 3986 به این مطلب امتیاز دهید: هیچ امتیازی موجود نیست لطفا برای ارسال نظر وارد سایت شوید یا ثبت نام نمایید