تبریک خدمت آقای دکتر مرتضی کشمیری بهمن 23, 1399 0 5196 تبریک خدمت آقای دکتر مرتضی کشمیری جناب آقای دکتر مرتضی کشمیری مرکز خدمات روانشناسی و مشاوره زندگی، نایل شدن به دکتری تخصصی روانشناسی بالینی را خدمتتان تبریک عرض می‌نماید.
پیام تسلیت خرداد 22, 1399 0 10788 پیام تسلیت مرکز مشاوره ی زندگی با نهایت تاسف و تاثر درگذشت برادر گرامی جناب آقای دکتر مرتضی کشمیری را خدمت ایشان و خانواده‌ی محترمشان تسلیت عرض نموده و صبر جزیل برای ایشان آرزومند است.
ساعت کاری مرکز مشاوره زندگی در خرداد ۱۳۹۹ اردیبهشت 03, 1399 0 6857 ساعت کاری مرکز مشاوره زندگی در خرداد ۱۳۹۹
پیامی کوتاه به مراجعان: مشاوره‌های غیرحضوری هم اثربخش هستند. فروردین 20, 1399 0 7791 پیامی کوتاه به مراجعان: مشاوره‌های غیرحضوری هم اثربخش هستند. دکتر حمید پورشریفی - روانشناس سلامت - مدیر مسئول مرکز مشاوره زندگی
اطلاعیه مرکز مشاوره زندگی در مورد مشاوره غیرحضوری اسفند 05, 1398 0 5670 اطلاعیه مرکز مشاوره زندگی در مورد مشاوره غیرحضوری
کارگاه های عموم مهر 19, 1396 0 21560 کارگاه های عموم فرزند پرورری - مقابله با اهمالکاری - مدیریت خشم - ارتباط موثر بین فردی - تربیت جنسی - آموزش جراتمندی - مهارت های ارتباط موثر زناشویی
Anonym / جمعه, 28 فروردین,1394 / دسته بندی ها: موج سوم رفتار درمانی نکته‌ای دیگر درباره استفاده از استعاره در رواندرمانی جسیکا دور ترجمه و بازنویسی: علی فیضی این متن به سفارش مرکز خدمات روانشناسی و مشاوره زندگی ترجمه‌شده است. در درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد (ACT) این نکته تأییدشده است که بیش همسان پنداری خود با زبان لفظی منجر به عدم انعطاف‌پذیری روان‌شناختی می‌شود که در مرکز رنج آدمی قرار دارد. برای درمان زخم‌هایی که زبان اغلب به افراد می‌زند درمانگران به استفاده تجربی از زبان نیاز دارند و این همان راهی است که توسط ACT و دیگر درمان‌های موج سومی انتخاب‌شده است. یک نوع استفاده تجربی از زبان همان کاربرد تکنیک‌های تجربی شامل توجه‌آگاهی، گسلش و تکنیک‌های خود بافتارانگاری خویشتن است اما برای آن‌که به درمان‌جویان کمک کنیم تا اثرات منفی زبان را تضعیف کنیم تمرینات تجربی مرسوم تنها شیوه در دسترس نیست. درمانگران می‌توانند با استفاده از پرسش، ضابطه‌بندی دوباره و تلاش برای گزینش دیدگاهی متفاوت توجه درمان‌جویان را به تجربه خود جلب کنند. شکل‌های خاصی از زبان خودشان راه‌اندازهای اصیل تجربی‌اند. به‌ویژه استعاره که نشانه استفاده تجربی از زبان در ACT به‌منظور خاصی است. استعاره‌ها با فراهم کردن یک بافتار کلامی غنی که برانگیزنده مشابه همان افکار، احساسات و رفتارهایی است که موقعیت واقعی درمان‌جو برمی‌انگیزد مفاهیم انتزاعی را عینی می‌کند. با استفاده از استعاره‌ها می‌توان موقعیتی را تصویر کرد که : 1. حاوی جزئیات غنی هیجانی و ادراکی است 2. با تقلید تماس مستقیم با محیط، تجربه محیط را یادآوردنی‌تر می‌کند 3 و دنیایی کلامی ایجاد می‌کند که در آن درمان‌جویان می‌توانند رفتارهایی نو را کاوش کنند. استعاره‌ها همچنین قدرت جلب کردن توجه به ویژگی‌های چشمگیر موقعیت را دارند که ممکن است در محیط واقعی به آن‌ها بی‌توجهی شده باشد؛ پس برای رهایی از قفسی که زبان می‌سازد، نظریه چهارچوب رابطه‌ای (RFT) اصولی راهنما جهت ساختن استعاره‌هایی ارائه می‌کند که تأثیر درمانی بیشینه دارند. از دیدگاه RFT زبان ساخته ارتباط بین چیزهاست. ما رابطه‌ها را می‌سازیم و می‌فهمیم و به این رابطه‌ها پاسخ می‌دهیم. در بعضی موارد، یک رابطه ساده بین دو رویداد می‌تواند رفتار ما را تحت تأثیر قرار بدهد. به‌عنوان‌مثال اگر یک خدمتکار بشقابی را روی میز ما بیاورد و بگوید: خیلی داغ است، ما احتمالاً وقتی با احتیاط به آن بشقاب دست خواهیم زد. ما رابطه‌ای را که خدمتکار بین بشقاب و داغ ساخت می‌فهمیم و این دانش نحوه تعامل ما با بشقاب را تحت تأثیر قرار داد. موارد دیگری نظیر تبعیت کردن از دستورالعمل‌های پیچیده هم نشان‌دهنده آن است که ترکیب روابط ساده می‌تواند رفتارها را به شیوه پیچیده‌ای کنترل کند. یکی از استعاره‌هایی که عموماً در ACT به کار می‌رود استعاره کلاسیک ببر گرسنه است. در کاربست این استعاره از درمان‌جو خواسته می‌شود تا تصور کند یک توله ببر در جلوی خانه‌اش پیدا می‌کند و از او تا پیدا کردن یک پناهگاه مناسب نگهداری می‌کند. در طول روزهای بعد، توله ببر وقتی گرسنه می‌شود غرش می‌کند و درمان‌جو بلافاصله به او غذا می‌دهد؛ اما درنتیجه ببر قوی‌تر شده و رفته‌رفته هنگام دوباره گرسنه شدن بسیار پرخاشگر می‌شود. درمان‌جو هیچ چاره‌ای جز غذا دادن بیشتر به ببر ندارد و این کار ببر را قوی‌تر و پرخاشگرتر می‌کند. این شرایط یک دور باطل ایجاد می‌کند. از این استعاره برای اشاره به مشابهتهای آن با تلاش‌های نامفید درمان‌جو برای سرکوب هیجان‌های دردناک استفاده می‌شود. یک ارتباط همسانی بین این دو ارتباط شرطی هم وجود دارد: من اگر به ببر غذا بدهم تا آرام شود قوی‌تر و پرخاشگرتر خواهد شد؛ و من اگر هیجان‌های منفی خودم را سرکوب کنم آن‌ها قوی‌تر و غیرقابل‌تحمل‌تر خواهند شد. بااین‌حال اینکه درمان‌جویان اجتناب حاصل از سرکوب هیجانی را بهترین راهبرد برای تسکین رنج می‌دانند. دلیل دیگر این ترجیح عدم حساسیت به پیامدهای بلندمدت چنین راهبردی است. این عدم حساسیت خود حاصل چنین قاعده‌ای است: من برای بهترشدن حالم نیازمند پرت کردن حواسم هستم. شما می‌توانید از چنان استعاره‌ای برای هدایت توجه درمان‌جو به پیامدهای عینی اقداماتش در بافتاری استفاده کنید که با شرایط مشکل‌ساز کنونی‌اش متفاوت است اما شامل پیامدهای کارکردی مشابهی است: غذا دادن به ببر گرسنه نتایج مشابهی با سرکوب هیجانات منفی دارد. اگر درمان‌جو همسانی کارکردی بین دو موقعیت را بفهمد، آن موقع متوجه پیامدهای منفی سرکوب هیجانی در بلندمدت شده و این‌گونه فرصتی برای تغییر رفتار او پیش می‌آید. استعاره‌های متفاوتی توسط جامعه ACT به زبان‌های متفاوت، برای فرهنگ‌های مختلف و مختص فرایندهای متفاوت ساخته‌شده است. در بعضی موارد، استعاره به شکل یک تمرین عینی است که مستلزم اقدام از سوی درمان‌جو و مشاهده پیامد راهبردهای مختلف است. مثلاً می‌توان از تمرین نوشتن با نابینایی نام برد. این تمرین شامل خواهش از درمان‌جو برای نوشتن در حالی است که درمانگر مانعی جلوی چشمان او قرار داده است. در مرحله اول تمرین از درمان‌جو خواسته می‌شود تا در طول نوشتن هر کاری که می‌تواند برای دیدن انجام بدهد. این تلاش منجر به این می‌شود که درمان‌جو تمام نیرویش را به‌جای نوشتن صرف فرار از موانع بکند. در مرحله دوم تمرین از درمان‌جو خواسته می‌شود تا رویکرد دیگری را اتخاذ بکند؛ یعنی با وجود ندیدن کاغذ به‌جای تلاش برای خلاص شدن از دست موانع، تمام تمرکزش روی عمل نوشتن قرار دهد. با این رویکرد، درمان‌جو معمولاً قادر است تا بدون ناکامی و صرف نیرو برای چالش با موانع جمله‌ای خوانا بنویسد. این‌گونه ارتباطی بین تلاش برای رهایی از هیجان‌های دردناک و تلاش برای رهایی از موانع دیداری برقرار می‌شود. در هردو بافتار تلاش برای رهایی از موانع تلاش‌های درمان‌جو را به خود اختصاص می‌دهد و از تلاش‌های او برای رسیدن به هدف مطلوب می‌کاهد؛ درحالی‌که پذیرش وجود مشکلات –هیجان‌های دردناک و موانع دیداری- به درمان‌جو اجازه می‌دهد تا با موفقیت مشغول انجام اقدام بشود. در این استعاره فیزیکی مثل استعاره‌های داستانی، هدف نهایی تغییر کارکرد رفتارهای مشکل‌ساز است تا درمان‌جو بتوان متوجه ماهیت راهبردهای ناموثر بشود. این آگاهی به او اجازه می‌دهد تا رفتاری متناسب‌تر با محیط از خود نشان بدهد. منبع: HTTPS://WWW.NEWHARBINGER.COM حقوق معنوی محفوظ و ذکر منبع با کتاب شناسی زیر بلامانع است: دور، جسیکا. (1394). نکته‌ای دیگر درباره استفاده از استعاره در رواندرمانی. علی فیضی (مترجم). برگرفته در روز ؟؟ سال ؟؟ از سایت مرکز خدمات روانشناسی و مشاوره زندگی HTTP://WWW.MRMZ.IR مطلب قبلی زبان همچون ابزاری تجربی در رواندرمانی مطلب بعدی فعال‌سازی رفتاری: رویکردی مبتنی بر ارزش برای تغییر رفتار چاپ 9128 به این مطلب امتیاز دهید: 3/4 لطفا برای ارسال نظر وارد سایت شوید یا ثبت نام نمایید