زندگی با وسواس در طول کووید-19
رید ویلسون
همه گیری کووید 19 برای افرادی که با بیماری وسواس زندگی می کردند چالش های جدیدی ایجاد کرده است. گذشته از این، آنچه پیش از این ترس هایی غیرمنطقی می دانستیم(بیماری که نامرئی و در تمام قاره ها باشد و صدهاهزار نفر را مبتلا کند) و سعی می کردیم افراد مبتلا به وسواس را متقاعد کنیم که خطری وجود ندارد، اکنون ترسی منطقی محسوب می شود!
اگر همه ما روی یک چیز توافق داشته باشیم این است که کووید 19 به طرز قابل توجهی، بلاتکلیفی و عدم اطمینان ایجاد کرده است: چقدر احتمال دارد کرونا بگیرم؟ نکند گرفته ام اما خبر ندارم؟ واکسن چه زمانی کشف می شود؟ چه زمانی تمام می شود؟...
سبک زندگی جدیدی که از ما مطالبه می شود می تواند برای یک فرد مضطرب اوضاع را بدتر از چیزی که هست کند:
• نکنه یادم بره دستام رو بشورم و ویروس رو از فروشگاه به خونه ام ببرم. نکنه بچه ها و والدینم آلوده بشن؟
• نکنه حواسم نباشه دستم رو به بینیم بزنم؟شاید دستام آلوده بودن.
• امروز توی فروشگاه یه نفر فاصله اش با من کمتر از دو متر بود. مریض نبودن اما ممکنه بدون علامت بوده باشن. باید آزمایش بدم؟
چه کسی در این شرایط دچار چنین شک و تردیدهایی نمی شود؟مثل بقیه مواقع باید بتوانیم بین هشدار و پارازیت تمایز قائل شویم.
هشدار یا پارازیت؟
برخی از نگرانی ها ما را به عمل می رسانند؛ ما اسم این نگرانی ها را "هشدار" می گذاریم. هشدارها، نگرانی هایی هستند که باید به آنها توجه کرد و بر اساس آنها اقدام مناسبی اتخاذ نمود. مثلا در زمان همه گیری کووید19، اگر ما بیرون برویم و به خانه برگردیم، نگرانی باعث می شود ما مستقیم به دستشویی رفته و دستمان را بشوییم.
حال فرض کنید من دستانم را شسته ام و بعد از پنج دقیقه نگرانی به من می گوید دوباره دستانت را بشور. اگر در خانه بودم و با وسایل آلوده ارتباطی نداشته ام، بنابراین می توانیم این نگرانی را "پارازیت" بنامیم. پارازیت به افکار تکراری غیر سازنده ای گفته می شود که شک و فشار روانی مضاعف ایجاد می کند. نگرانی های پارازیت گونه، ارزش توجه ندارند.
بنابراین، زمانی که شما نگرانی هایی دارید که فکر می کنید هشدار هستند(من به سبزیجات ضدعفونی نشده دست زدم)، باید اقدامی انجام دهید که مشکل حل شود(دست ها و سبزیجات را ضدعفونی کنم). از طرف دیگر، اگر نگرانی ها به صورت پارازیت ظاهر شوند(نکنه ضدعفونی کننده خودش آلوده باشه؟)، این بدان معنی است که شما نمی توانید این مشکل را حل کنید. هیچ راه حلی وجود ندارد.
برای آرامش خاطر خود قوانینی تنظیم کنید:
1.تعداد دفعاتی که اخبار چک می کنید محدود کنید: مثلا فقط ساعت هشت هر شب اخبار را چک کنید.
2.منابعی که اخبار را از آنها پیگیری می کنید محدود کنید: تمام کانال ها و منابع خبری را پیگیری نکنید. فقط یک یا دو منبع خبری معتبر مثل سازمان بهداشت جهانی کافی است.
از همه مهمتر وقت آن است که از تلاش بی وقفه برای امنیت، آسایش و کنترل خودداری کنیم. همه ما تحمل بلاتکلیفی، تردید و اندکی پریشانی را داریم.
حقوق معنوی محفوظ و ذکر منبع با کتاب‌شناسی زیر بلامانع است:
محمدصادق، عاطفه. (1398). زندگی با وسواس در طول کووید-19. برگرفته در روز؟؟ سال؟؟ از سایت مرکز خدمات روانشناسی و مشاوره زندگی HTTP://MRMZ.IR/