آیندۀ درخشان روانشناسی (5):
آموزش خدمات بهداشتی یکپارچه در حال رایج شدن است
توری دنگلیس
مترجم: علی فیضی
این مطلب به سفارش مرکز خدمات روانشناسی و مشاورۀ زندگی ترجمه شده است
مقدمه
در جوامع انسانی قدر تخصصهای روانشناسی -از جمله پژوهشهایی که برای شناسایی رفتار انسان و درمان آن و بینشهایی که برای بهبود سلامتی و بهزیستی ارائه میکنند- امروز بیش از همیشه دانسته میشود؛ اما قابلیتهای این حوزه فراتر از پژوهش و کاربست است. خردحوزههای در حال افزایش روانشناسی با هر جنبهای از زندگی انسان در تماس هستند. روانشناسان امروزی محصولات و خدمات آمریکایی از خودروهای خودران گرفته تا برنامههای نظارتگر بر سلامتی در گوشیهای همراه را بهبود میبخشند. آنها رهبران فکری هستند که مدافع جنبشهای مهم از حقوق زنان گرفته تا سیاستگزاری عمومی هستند. در گزارش ویژۀ APA Monitor، 10 روند قابل توجه در روانشناسی» به این نکته میپردازیم که رشد و توسعههای چشمگیر علم و حرفۀ روانشناسی چگونه این حوزه و همراه با آن جامعه را تا حد زیادی دگرگون میکنند. در پنجمین مطلب به این نکته میپردازیم که تحصیل و آموزش بیناحرفهای گسترش یافته در حال افزایش مهارتهای روانشناسان و برجستهسازی آن نقش حیاتی است که ایشان میتوانند در تیمهای مراقبت بهداشتی بازی کنند.
آموزش بیناحرفهای -یادگیری در کنار متخصصین مراقبت بهداشتی از دیگر رشتهها به عنوان شیوهای برای بهبود مراقبت بیمارمدار- به سرعت در حال تبدیل شدن به یک الزام اعتباربخشی برای بسیاری متخصصین مراقبت بهداشتی شده است. در واقع تا سال 2014، 92 درصد دانشکدههای پزشکی دانشجویان خود را ملزم کردند که چنان آموزشی را ببینند. روانشناسی در قیاس با دیگر رشتهها، در مدنظر قرار دادن چنین آموزشی کندتر بوده و دلیل این کندی تا حدی زیادی به ماهیت متفاوت آن برمیگردد. حالا اوضاع در حال تغییر است. دانشگاهها شروع به ارائه دادن آموزش بیناحرفهای به دانشجویان کردهاند و در عین حال فرصتهای آموزشی برای متخصصین در سطح ملی ایجاد میشود. این فرصتها شامل برنامههای آموزشی با بودجۀ ایالتی است که فرصت یادگیری برای هزاران متخصص روانشناسی را فراهم میآورد. آخرین استانداردهای اعتبارنامههای APA ملزم میدارد که دانشجویان دکتری در طول برنامۀ آموزشی خود با تعاملات بینارشتهای و بیناحرفهای روبهرو شوند.
دکتر باربارا برند که مدیر مرکز ملی برای آموزش و کاربست بیناحرفهای (NCIPE) در دانشگاه مینهسوتا است میگوید: «شکی نیست که روانشناسی اکنون نقش مهمی در آموزش و مراقبت بهداشتی بیناحرفهای بازی میکند. من بعضی برنامههای اجرایی شگفتانگیزی را در سرتاسر کشور دیدهام که روانشناسی در آن نقش داشته است».
شروع با دانشجویان
در دانشگاه ایالتی تنسی، دانشجویان روانشناسی و دیگر رشتههای مراقبت بهداشتی در برنامهای حضور دارند که با هم از آغاز آموزش میبینند. دانشجویان ده رشتۀ مراقبت بهداشتی که شامل روانشناسی نیز میشود، در برنامۀ آموزشی مشترک چهار روزهای در طول اولین سال تحصیلی شرکت میکنند و رفته رفته بیشتر با یکدیگر در تجربههای حرفهای در کارورزی، اینترنشیپ و دیگر جایگاهها مشارکت میکنند. به علاوه، دپارتمان پزشکی خانوادۀ دانشگاه، 1.7 میلیون دلار از سازمان منابع و ارائۀ خدمات بهداشتی (HRSA) بودجه گرفته است تا دنشجویان و هیئت علمی دانشگاه را در الگوهای نوآورانه مراقبت تیمی آموزش بدهد.
دکتر جودی پالوها (روانشناس) در این پروژه نقش برجستهای دارد و دانشجویان و هیئت علمی همۀ رشتههای مراقبت بهداشتی را در زمینۀ مراقبت مشارکتی موثر آموزش میدهد. به گفتۀ او این کار تفاوت عمیقی در زندگی بیماران کم درآمد روستایی مراجعه کننده به کلینیک بیمارستان ایجاد میکند چون ارائه دهندگان خدمات بهتر میتوانند نیازهای بیماران را مشخص کرده و به آن بپردازند. دکتر پالوها میگوید: «بنا به تجربۀ من، هرمقدار که زبان ما در مورد اهداف مشترک برای بیماران و دیدگاههایی که در مورد چیستی مراقبت تیمی داریم به هم شبیهتر شود بهتر خواهد بود.«
به لطف دریافت بودجه از برنامۀ آموزشی کارشناسی روانشناسی از HRSA، دانشجویان دکتری روانشناسی مشاوره در دانشگاه ایالتی نیومکزیکو از سال 2004 با دانشجویان پرستاری، مددکاری اجتماعی، داروسازی و پزشکی خانواده مشغول آموزش بودهاند. ویژگیهای این برنامۀ آموزشی دانشگاه، شامل تیمسازی بیناحرفهای و تجارب آکادمیک و بالینی است که دانشجویان را برای کار در محیطهای روستایی و دیگر محیطهایی آماده میسازد که دسترسی به خدمات سلامت روان اغلب از طریق کلینیکهای مراقبت اولیه میسر میشود.
دکتر ایو آدامز استاد روانشناسی مشاوره و مدیر آموزشی دانشگاه میگوید: «هدف این نوع برنامههای آموزشی این است که دانشجویان راتا حد زیادی برای کار در تیمهای یکپارچه آماده کند. بسیاری از دانشجویان ما در نهایت در ادارههای خدمات رسانی به کهنه سربازان، مرکز مراقبت بهداشتی، زنانهای داری برنامههای مراقب یکپارچه و دیگر مجموعههایی مشغول به کار میشوند که آنها را به ادامۀ این کار توانا میسازد.«
در تلاش برای راهنمایی آموزش بیناحرفهای، APA همچنین کوریکولوم آنلاین رایگانی را برای ارائۀ سمینار در مورد مراقبت یکپارچه برای همۀ دانشجویان حرفههای مراقبت بهداشتی از جمله روانشناسی ارائه کرد. این کوریکولوم شامل هشت ماژول است که ارائه دهندگان میتوانند با یکدیگر یا به طور فردی از آنها استفاده کنند و موضوعاتی نظیر منطق مراقبت یکپارچه، رویکردهای بهداشت جمعیت، راهبری تیمی و کار با دیگر رشتهها را پوشش میدهد.
ادامه دادن آموزش
فرصتهای آموزشی بیناحرفهای برای روانشناسان حرفهای نیز در حال جوانه زدن است. در سال 2016، APA جایزهای 2 میلیون دلاری از مرکز مراقبت پزشکی و نوآوریهای پزشکی را دریافت کرد که از آن برای آموزش 6000 روانشناس متخصص در ارائۀ مراقبت بیناحرفهای استفاده خواهد شد. این برنامه بخشی از برنامۀ خدمات بیمۀ پزشکی ایالتی و مراقبت پزشکی است که گام آغازین در تحول خدمات بالینی نامیده میشود و به 14000 متخصص بالینی در سرتاسر کشور کمک میکند تا راهبردهای جامع برای بهبود مراقبت و کاهش هزینهها را برگرفته و بیشتر توسعه بدهند.
آموزش بیناحرفهای برای روانشناسان حرفهای، در دیگر حوزهها نیز در حال گسترش است:
-
هر ژوئن، دانشگاه راچستر برنامۀ آموزشی فشردۀ پنجروزهای را در مراقبت یکپارچه و کار با خانوادهها ارائه میدهد.
-
نظامهای سلامتی چروکی که مرکز مراقبت بهداشتی صاحب صلاحیتی در ناکسویل تنسی است آموزش دانشگاهی دو روزهای را در مراقبت یکپارچه ارائه میدهد.
-
دانشکدۀ مددکاری اجتماعی دانشگاه میشیگان دورههای مبتنی بر وب را دربارۀ بهداشت رفتاری و مراقبت اولیۀ یکپارچه ارائه میدهد که شامل بخشهای بزرگسال و کودک/نوجوان است.
-
NCIPE میزبان کنفرانسی سالانه و دیگر آموزشها برای ارائهدهندگانی است که میخواهند مهارتهای بیناحرفهای بهتری را بیاموزند.
-
برنامۀ مشارکتی آموزش بیناحرفهای شبکهای از انجمنهای آموزش حرفهای است که برای بهبود شایستگیهای بیناحرفهای و دیگر راهنماییها برای دانشگاهها، مدارس حرفهای و کارفرمایان ارائه دهندگان مراقبت بهداشتی ایجاد شدهاند. این شبکه برنامههای آموزشی مداومی برای مدرسین آموزش بیناحرفهای و مراقبت مشارکتی ارائه میکند.
-
APA و انجمن دیابت آمریکا برنامۀ آموزشی دو روزهای در مورد مدیریت رفتاری دیابت ارائه میکنند.
همچنان که روانشناسان نقش تثبیتشدۀ بیشتری را در مراقبت یکپارچه به دست میآورند، پیشروان این حوزه تاکید میکنند که بخش مهمی از کار روانشناسان بایستی شامل ارائۀ موثر مهارتهایشان برای ذینفعان عمدۀ بیمارستانها و دیگر محیطهای مراقبت بهداشتی باشد. برخلاف دیدگاه عمومی، ارائۀ مستقیم خدمات بالینی در این محیطها تنها وظیفۀ روانشناسانی نیست که در این مجموعهها کار میکنند یا میخواهند کار کنند. روانشناسان میتوانند نقش ناظر بالینی درمانگران ماهری که در خط اول کار میکنند را به عهده بگیرند، اینترنها را آموزش بدهند، برنامهها را تدوین کرده و ارزیابی کنند، در مورد موارد پیچیده مشورت بدهند و عملکرد تیمی را تسهیل کنند.
دکتر وندی وارد که مدیر همکار برنامۀ آموزشی مراقبت بیناحرفهای 30 ساعتهای در دانشگاه علوم پزشکی آرکانزاس است میگوید: «هرچقدر ارزش خود را بیشتر برجسته کنیم، مدیران و رهبران بیشتری هم خواهان مهارتهای ما در انستیتوهای خود خواهند شد.»
در واقع، روانشناسان چشماندازی را ارائه میکنند که دقیقاً در همان مسیری است که مراقبت بهداشتی در آن به پیش میرود: فرد را بیماری با یک بیماری نببینیم بلکه به کلیت وجود او در خانواده و بافتار فرهنگیاش بنگریم.
منبع:
Monitor on Psychology
حقوق معنوی محفوظ و ذکر منبع با کتابشناسی زیر بلامانع است:
دنگلیس، توری. (1397). آیندۀ درخشان روانشناسی (5): آموزش خدمات بهداشتی یکپارچه در حال رایج شدن است. علی فیضی (مترجم). برگرفته در روز/ ماه/سال از سایت مرکز خدمات روانشناسی و مشاوره زندگی http://mrmz.ir/